در قم زندگی می کنیم عجیب بود آخر می دا نید که قم چقدر گرم است . منم باذوق وشوق به طرف برفا رفتم . کنار کوچه ی ما یک سراشیبی تند بود که ما در آنجا 1 ساعتی سرسره بازی کردیم. ولی من خسته نشدم و دوباره یک سرسره ی دیگر درست کردم. اولین بار که خواستم سرسره ام را امتحان کنم یک گودال جلویم بود یادم رفته بود آنجارا سرکنم رفتم و رفتم تا محکم به زمین برخورد کردم. این هم آخرعاقبت بازی گوشی . نوشته شده در جمعه ۲۲ اسفند۱۳۹۳ساعتتوسط عرفان.

خوب از ااین حرفا که بگذریم. یه نماز تو هوای بارونی با دل گرفته خیلی می چسبه! پيام هاي ديگران . مثلا تولید کنندگان اسباب با.

همه را به آن دعوت می کنند. برخی از نگاه های دیگران واهمه دارند. برخی از توانایی خود در رقصیدن بی خبرند. برخی فکر می کنند حتما باید بهترین نمایش را اجرا کنند. برخی اصلا رقص را باور ندارند. چنان می رقصم که گویی کس دیگری در دنیا نیست که مرا نگاه کند. در میان همه هیاهوی جهان.

گاهی اوقات به این فکر می کنیم که چطور باید بزرگ شد. به معنای بهتر راز تاثیرگذار بودن در هر عرصه ای اعم از دین - علم - فرهنگ - هنر - سیاست و . کمتر پیش میاد نقش یک لیدر به تمام معنی رو بازی کنیم. باید ایمان بیاریم که تا هستیم هیچ موقع دیر نیست. یه بحث مدیریتی هست که میگه تهدید رو تبدیل به فرصت کن.