ღ ღتک عابر کوچه قلبمღ ღ. سلام به همه ی بازدید کننده های گل! این وبلاگو تقدیم میکنم به عشقم. پیشنهاد میکنم تو قسمت چپ بلاگم اونجا که زده موضوعات برید قسمت متفرقه. اگر میخاین قسمت عاشقانه بلاگمو بینید برید تو عاشقانه. ازاین به بعد بلاگمون دو نفرس منو شقایق. بلاگه منو شقایقه که لوگو و کارت پستال رایگان درست. نوشته شده در دوشنبه چهارم مهر ۱۳۹۰ ساعت 7 PM. وقتی که فیس هممون بوکیه! زندگی ما شده خاله بازی. گیر افتادیم تو دنیای مجازی.

امروز هم مطابق معمول ن اتمام. خوش كرده ام كنارتو دل وا كنم كمی. همسایه ی همیشه ی ناآشنا سلام. صفحه زندگانی بی روح و كم دوام. جویای حال از قلم افتاده ها مباش. در پیشگاه روشن آیینه می زنم. جامی به افتخار تو با باد روی بام. باشد برای بعد اگر حرف دیگری است. نوشته شده در Fri 15 Apr 2016. و به نام آنکه دل.

از ما که گذشت . ولی من ساده انگار فراموش کرده بودم. که این روزها هیچکس هم برای خودش کسیست. کسی حتی مهم تر از من .

خواب دیدم مرده ام خواب دیدم خسته و افسرده ام. بعد از دیدن این تصویر شخصیت شما معلوم میشود. شما فرد آرام و لطیفی هستید . شما فردی با یک زندگی پر تنش و استرس هستید .

گفتے از من بدت میاد! منم اگه فرصت اینو داشتم که بهت فک کنم. زودتر از ایناااااا به این نتیجه مےرسیدم ツ. تو ه م واس م ر فتی تو لیست. و اس ه شادی ه روح ت ب ل ند. ﺧﻮﺩ ﻣﻮ ﻧ ﮕ ﺮ ﻓﺘ ﻢ. ﻓ ﻘ ﻂ ﺍ ﺯ ﺧ ﻴﻠﯿﺎ. ﻓﺎﺻ ﻟ ﻪ ﮔ ﺮ ﻓﺘ م. ی نی قاطی ن ش د ن با ه ر. م ن از کسی متنفر نمیشم! ف ق ط بیخیالش میشم! اون م ی هویے.

انتخاب عشق سخت است ولی هست. پرنده ای را که دوستش میداری رهایش کن . مطلب دویست و نود و نه. مطلب دویست و نود و هشت. مطلب دویست و نود و هفت. مطلب دویست و نود و شش. مطلب دویست و نود و پنج. مطلب دویست و نود و چهار. مطلب دویست و نود و سه. انتخاب عشق سخت است ولی هست.

پس بیایید دستها درهم کنیم . روزگاری بود که تازه اسم وبلاگافتاده بود سر زبون. پیش خود فک کردم عاقبت یه جایی پیدا شد تا بهم بگیم چی خوبه. هنوز به سالی نرسیده یواش یواش این دفتر مجازی و پیوند . شد محل عشق وعاشقی شد محل فروش اجناس شد محل قراروووووووووو. دیدم نه ما بلد نیستیم انچه را که باید می اموختیم و افسوس. و شد همین که می بینیم . از خود بریدن وهمه مسخ شدن. قطره چون شدی ای دوست.

عطرها و آهنگ ها بی رحم ترین عناصر زمینند! بی انکه بخواهی . می برندت تا قعر خاطراتی که برای فراموشیشان تا پای غرور. عکس یک نفره می گیریم . و بعد دوباره باز نیستیم . بعضیارو باید توو همین دنیای مجازی نگه. که از آدم بودن فقط لباسشو دارن.