Πρόκειται περί της εκτόνωσης της δημιουργικότητάς μου. Η αυτοψυχανάλυση, η αυτοκριτική και η αυτοαναφορά σε συνδυασμό με την αναζήτηση της αισθητικής και γενικότερα της αίσθησης του εαυτού μου φτιάχνουν αυτό το blog. Παρασκευή, 25 Φεβρουαρίου 2011. Και σκέφτομαι ότι παρόλο που δεν κάνω τίποτα, κάνω πάρα πολλά και παρόλο που λέω πολλά, δε λέω τίποτα και το αντίστροφο. Ίσως έχει έρθει η χρονική στιγμή να βάλω σε εφαρμογή τις δεξιότητες που έχ.

تو اندوهناک ترین شعر جهانی. شعري از من در سايت آنات. و میگذارد رقص ماهی هایش را تماشا کنم. زنی با گوشواره ی ماه. زن با بوی گازوئیل پیراهنش آرام می شود. باید شعری باشد برای تو. دیگر هیچ چیز کافی نیست. وقتي ار آسمان نيك شهر. با خودش خلوت كرده بود. بی پروایی اتوبوسی بگیرد تو را.

دو کله پوک دور از هم. دو تا کله پوک یکی تو زادگاه گل و بلبلش ایران-تهران اون یکی تو کشور نهی نهی تک و تنها تو غربت هند - پونا. تازه اینکه خوبه هفته پیش م.