تنها تو را دوست می دارم. تو را به جاي همه ي کساني که نشناخته ام دوست ميدارم. تو را به خاطر عطر نان گرم دوست ميدارم. براي برفي که آب ميشود دوست ميدارم. تو را براي دوست داشتن دوست ميدارم. تو را به جاي همه ي کساني که دوست نداشته ام دوست ميدارم. تو را به خاطر دوست داشتن دوست ميدارم. براي اشکي که خشک شد و هيچ وقت نريخت. لبخندي که محو شد و هيچ گاه نشکفت دوست ميدارم. تو را به خاطر خاطره ها دوست ميدارم. براي پشت کردن به آرزوهاي محال. به خاطر نابودي توهم و خيال دوست ميدارم. تو را بي آنکه دوستم بداري دوست ميدارم.

شمرم ز هست و بودت. که چه داری و نداری. به رگم تو سرب داغی. مقابله اي شاعرانه با دوست عزيز پرديسيم مشتاق ديدار. هومنا ماه ر خت بعد از این در چاه است.

نبض فانوس ها هنوز می زند. تمام هستی من قاب عکسیست کنج دیوار.

ز آه شرربار این قفس را ب رش ک ن و زیر و ز ب ر کن. و ز نفسی عرصه این خاک تیره را پر شرر کن. شعله فکن در قفس ای آه آتشین.

مردمانی هستیم از یک جهش ژن آفتاب پرست که به این سرعت رنگ عوض میکنیم. گاهی شاید لازم باشد از یاد ببریم. یاد همه ی آن هایی را. بودنمان را به بازی گرفتند. من چشم میذارم تو برو . کسی که تو این بازی باخت. من کسی رو از دست دادم که دوستم نداشت. لایق عشق بزرگ من نبودی . لقمه ی بزرگتر از دهانت بودم.

مجالی برای به تصویر کشیدن اندیشه و خیال. امشب از همیشه بیشتر حس کردم چیزی را که نامش را تنهایی نهاده اند. امشب با تمام وجود دلتنگی را در آغوش کشیدم و باز سیاه نوشته های وبلاگم به داد دل پر اندوهم رسیدند. سخت است بدانی دردت چیست و بدانی درمانی ندارد. تنها باید بگویم خدایا به تو محتاجم. از آسمان ابری ام تقدیر می بارد. یعنی -دل من سرنوشت مبهمی دارد.