دست نوشته ها و دل مشغولی های یک دختر معاصر. اینا فکر میکنند منم مثل زن و مادر و خواهرشون هستم که اگر داد بزنند و فش بدن من آرم میشم و سرم میندازم پایین اما نمی دونند که من یک زن مستقلم که به این چیزا ها بها نمیدم اما باز توانم رو گرفتند و دارند آزارم میدند من که از این ها نمی گذرم میسپارمشون به خدا اما دارند من میکشند . دلم میخواد یک مدت دور بشم برم و نباشم.

عید همه مبارک انشاله سال خوب و پر سلامتی و شادی برا همه باشه. جمع بندی سال 92 با کلی بالا و پایین های که داشت خیلی سخته. شروع خوبش تو خونه خودمون اولین عید دوتاییمون . سفره هفت سین و مهمون داری و کلی خاطره خوب. تلاش زیاد برای اماده شدن کارم برای نمایشگاه نقاشی . تیر ماه چند روز قبل شروع ماه رمضان و شروع بودن خونه مادر شوهر . برام سخت بوده و هست اما چاره ای نداشتم. خونه باید تعمیر میشد و سهل انگاری همسری و خانواده اش و جوش زدن های الکی من .

هر کجاه هستم و باشم آسمان مال من است. اشکم را با درختان گفتم درختان آه کشیدند. دردم را با چشمه گفتم چشمه اشک از دیده ریخت. به مرغ نغمه خوان گفتم غمزده شد و خاموش گشت. به ستاره درخشان گفتم با چشمکی جواب داد. به گلی که در میان علفها زیر پای من پنهان بود گفتم. و به گلی که بالای دیوار روی سر من آویزان بود گفتم. بی درنگ گلهای چمن بر من دلسوزی کرددند و با عطر خود دردم را تسکین دادند.

بالاخره تصمیم گرفتم به خونه جدیدی بروم. به همین دلیل به آدرس جدیدی می روم که در انتهای متن می گذارم. اما این انتقال یک فرصت جدید هم به من داد. رویکرد جدیدی که در وبلاگ بعدی خواهم داشت. اول اینکه سعی می کنم به نظرات در همان جا پاسخ بدهم. پنجم اینکه سعی می کنم آدم بهتری باشم.

حرفهایی که فقط اینجا می شه گفت. هانیه جون با دلتنگی هاش. آنچه به عنوان یک شوهر باید بدانید. خواب نوشته های بوف بصیر. صد سال به این سال ها. صد سال به این سال ها. انشالله که سال 88 سال تحقق بهترین و بزرگترین خواسته ها و آرزوهاتون باشه.