من کوچکترین انسانی هستم که در کنار انسانهای بزرگ برای صلح می جنگم. این روزها خیلی ناراحتم چون یک هاپوی کوچولو به اسم اودی داشتم که بابا و مامانم نزاشتن نگهش دارم و اونو دادن به یک جایی که سگها را می فروختند. حالا هم خیلی ناراحتم چون خیلی به من وابسته شده بود. مدتیه که وارد پیش دبستانی شدم و همچنین کلاس زبان هم میرم و نقاشی را هم جدی دارم تمرین می کنم و خلاصه سرم شلوغ شده و نتونستن بیام و وبلاگمو به روز کنم.

ديده از ديدار خوبان برگرفتن مشكل است. من حسادت مي كنم . سرزمین کوچکی گوشه ی قلبش داشته باشد. یک منطقه ی حفاظت شده که جسد یک دوست داشتن آرام را در آن دفن کرده است. و احتمالا نیمه شب ها وسعتش را قدم میزنند . دیوار ها زل میزنند به تو که زیر نور ماه یک تصویر را بار ها بوسیده ای . و تجسم کرده ای که آغوشش انفرادی توست.

دوستان اگه در دیدن عکسها با مشکل مواجهین پیشنهاد میشه فعلا از ف-ی-ل-ت-ر شکن یا vpn استفاده بفرمایید. ۱۳۹۰ فروردین ۱۳, شنبه. که دست های لخت هر درخت. و چشم های هر پرنده ی مهاجری در انتظار اوست. اگر چه بارها و بارها. ولی درست مثل خنده ای دوباره تازه است. در امتداد راه سبز جویبار. درون قلب دانه ای به زیر خاک. ۱۳۸۹ بهمن ۴, دوشنبه. زمستان تو را به سلامت. تله کابین عون بن علی. تاب بازی حتی چله زمستون هم تعطیل بشو نیست که نیست.

سلام سلام به همه دوستان خوبو عزیزم. دلم براتون خیلی تنگ شده. آره من همون میفا هستم. با این تفاوت که دیگه کمتر از سفرم براتون مینویسم ولی هنوزم روی زمینم و دارم خیلی چیزارو رو زمین میشناسم و پیدا میکنم ولی نه. هنوز گمشدمو پیدا نکردم ولی بوی عطرش به مشامم میرسه. شاید همین طرفا باشه! پس بدونید ناامیدی هنوز معنا پیدا نکرده. خدا همه حواسش به منو توئه.

همه کودکان در پناه یکتای توانا. مینویسیم اینجا تا که از یاد نبرده باشیم زندگی شستن یک بشقاب است . زودی میآیم بهتون سر بزنیم محبتاتون رو سپاس.

دخترم بخشی است از جوانی من , مینویسم تا جاودان باشد. بهراد شازده کوچولوی مامان مری. امیرمهدی تک گل باغ زندگی مهتاب. بانک خون بند ناف رویان. امشب چه نازدانه گلی درچمن رسید. گویی بساط عیش مداوم به من رسید. نورستاره ای در شب تولدت. انگار فرشته ای از ازل رسید.