کلبه ی شیرین من و همسر خان. این وبلاگ روزنگار من و همسر عزیزم هست . تا روزی به یاد بیاوریم خاطرات را. دوستای عزیزم هر کسی منو لینک داره , لینکمو به آدرس جدید. منتقل شدیم به این جا. اولین روز عیدو حلقه پرونی. سلام دوستای گل و گلاب. برای همه مریضا هم دعا کردیم که زودتر خوب شن.

ღ ღخاطرات روزانه ی من و داریوشمღ ღ. فاصله برای ما بی معنیه. تا اطلاع ثانوی اینجا تعطیل شد. و إ ن ي ك اد ال ذ ين ك ف ر وا ل ي ز ل ق ون ك ب أ ب ص ار ه م ل م ا س م ع وا الذ ك ر و ي ق ول ون إ ن ه ل م ج ن ون و م ا ه و إ ل ا ذ ك ر ل ل ع ال م ين. خوشحال می شیم نظر بدین.

این وبلاگ یه هدیه عجیب و با کلاسه که از خواهرم کادو گرفتم. چند روز پیش مجبور شدم برای ی کاری که داشتم. بیام به وبلاگم و به دوستای قدیمی و عزیزم سر بزنم. هدیه خوشگل من الان دو سال و دو ماه و 4 روزشه. ماشالا برا خودش خانمی شده. فقط حیف که من زیاد نمی تونم ببینمش. از روزی که غیب شدم رفتم سر کااااااااااااااار. واسه همین نمی شد بیام. مدیر داخلی یه مجتمع آموزشی شدم. چون از ۳-۴ ماهگی داشت.

اينجا دفتري است براي ثبت خاطرات زندگي ام. به بهونه یه ماموریت اداری چند روزی فرصت داشتم استراحت کنم و سرکار نیام خوب بود هر چند کمی خسته شدم ولی گاهی خیلی خوبه بشه از محیط کار و اداره فاصله گرفت. دارم همه تلاشمو میکنم که به توصیه روانشناسم از فکرها و آدمهای آزاردهنده دوری کنم ولی هر از گاهی بی اجازه میاد سراغم و ذهنمو بدجوری درگیر میکنه. زندگی جدید سختیها و گاهی تلخیهای خودشو داره و البته گاهی هم یه حس های خوب و آرامشی که قبلا نداشتم. امیدوارم همینجور خوب پیش بره . به جاش دستمال کاغذی .

چقدر اینجا سوت و کوره. فکر میکردم فقط منم که دیگه کمتر میام ولی حالا میبینم همه یه جورایی کم پیدا شدن. من که هنوزم عاشق نوشتنم و خونه مجازیمونا دوست دارم امیدوارم بقیه هم کم کم مثل قدیما حضورشون پررنگ بشه و بیشتر با هم باشیم.

نگارش در تاريخ شنبه یکم بهمن 1390 توسط حانیه. بعد از پرس و جوهای گوناگون به این نکته پی بردیم که دامنه به تنهایی کافی نمی باشد و هاستی در کنار آن برای تکمیل کلاس کار نیاز است. باشد به حساب تنوع طلبی مان . بعد از مدتها سفره صبحانه.

گفتیم آخر سالی بیایم و اینجا چند تا جمله بنویسم بعدش بره ایشاله برا سال جدید. این روزا هم تا دلت بخاد نرم افزار جدید برا گوشی ها اومده کی سر میزنه دیگه وبلاگ. اما من دوست دارم همیشه بیام و از خاطرات بنویسم. اما بیشتر فعالیتن تو ف ب و نی نی سایته. گوشی و نتش که جدا. پس واسه وبلاگ کوچولو جا میمونه اما میاما. راستی از کیانا جونی بگم که 15 اسفند 2 سالش پر شد به سلامتی. قبلش سرما خورد نشد تولدش همون روزا برگذار کنیم گذاشتیم ایشاله برای سال آینده یکی از روزای فروردین ماه جشن بگیریم.