جز خدا به کسی فکر نمیکنم. چشمانم به زمین خیس زیر پایم خیره اند. باد سردی به صورتم می خورد. مسیر طولانی ای را از میان درختان صف کشیده می گذرانم. کاش می توانستم برای همیشه پرواز کنم از این زمین. از همه و همه چیز. خدایامرا دریاب در این تنهایی.

از تو انتظار نداشتم منو تنها بذاری. بری و روی وعده های نقره ایت پا بذاری. توی شهری که پر از برج و آسمون خراشه. منو بین گرگا و غریبه ها جا بذاری. از تو انتظار نداشتم دسمو رها کنی. من واست بمیرم و به دیگری نگاه کنی. باورم نمیشه که من از خدا تور رو بخوام. تو واسه یکی دیگه شبا خدا خدا کنی. از تو انتظار نداشتم زیر حرفات بزنی. عینک نا مهربونی رو روی چشما بزنی. تو میگفتی همه عشقتو زندگیت منم. حالا میخوای بری و خط روی رویات بزنی. آخر قصه چقد غم انگیزه و زشت.