همون جاییه که دستمو زدم زیر چونه م و جریان زندگیمو نیگا می کنم. می دونم که خیلی وقته ننوشتم. اخه تو خونه خودم - خنده داره - نت ندارم. پس تند تند خبرا رو میدم و میرم. باغ هم در لحظه اخر اوکی شد و عکسای باغمون خیلی دوست داشتنی شد. عکسامونم فعلا هنوز اماده نشده اما دیدمشون خوب بود. دو روز بعد عروسی هم رفتیم ماه عسل. شمال و دریا و من لوسین. همه چیز اروم و عالی.

نون خامه ای از روزهایش مینویسد. و یک لحظه دلم میریزد که نکند فردا مرا از یاد برده باشی. چند سال دیگه خیلی از لحظه ها یادتون میره.

ماهگردمون مبارک عزیز دوست داشتنی من . یه عالمه نوشتنی دارم که باید بنویسم . از روز اول تعطیلاتمون بگم .

به خونه باز می گردم. من نمی دونم واقعا هرکسی جای من بود چقدر تحمل داشت. من واقعا دیگه کشش ندارم. من واقعا دیگه نمی دونم چه جوری باید اینهمه فشار رو تحمل کرد و بعد خندید و مهربون بود و حرف خوب زد. دلم کلی حرفای رنگی رنگی میخواد.

معشوقه ای با رژ لب قرمز. از روزایی که شروع شد. غیر از تو هر چه هست فراموش میکنم. خدایا عاشقان را غم مده. ای روزهای خوب که در راهید. باید دوست داشتنت را بغل بگیرم.