این زخمها که شرح پریشانی منست. از روزهای سرخ غزلخوانی منست. از روزها که سنگر و امواج ماسه بود. از روزها که خون و فشنگ و حماسه بود. از روزها که باب شهادت فتوح بود. صوم وصاوه و توبه یاران نسوح بود. شب می رسید وچاه به امید راز ها. سنگر در التهاب تب سوز و سازها. شب پرسه می زد و غزل عشق می سرود. چشم ستاره پوش دل از اشک می ربود. آن روزها که زخم گل یاس تازه بود. شمشیر و اسب حضرت عباس تازه بود. خشم و خشاب و خون وحماسه طبق طبق. گلبرگ های خاطره سرخ و ورق ورق.

ღ ღכ ختریﮯ بآ مو های طلائیღ ღ. بخوانيد دل نوشته های مرا كه اگرچه نه چندان بلندند اما در بلنداي زمان نيز فراموش نخواهند شد. من صبآ هستم و 12 سآلمه. چند روز یه چندبار آپ میکنم. منو با اسم ღ ღدختریღ بآ لبآسღ پآپღیونیღ ღ. نظر خصوصی ممنووووووعه البته اگه کار مهمی نباشه. دیگه هیچی برین حالشو ببرید. هرکی خوشش بیاد نظر نذاره مدیونه.