رفتی ومرا بعد تو پروای سخن نیست. بی روی توانگار که روحی به بدن نیست. یا من پراز عریانی این قصه ی گنگم. یا برتن این مرده ی پوسیده کفن نیست. یااین که کفن دارد و ازدرد نداری. برقامت اوپوششی از برد یمن نیست. دلبسته ی چشمان توام با لب خاموش. در مرد عمل دغدغه ی حرف زدن نیست. مردان صبورند زنانی که خموشند. طاووس ترین جلوه ی این دشت وسیعم. درجان ودلم ذره ای از خوی زغن نیست.

تا عشق تو در به روی من می بندد. صد خاطره در کنج دلم می گندد. ماه اگر از پشت بام خانه هامان رد شود. جرعه نوش حضرت مهتاب ماندن سخت نیست. قرص بیداری بده تا چشمهامان وا شوند.

فصل پنجمی هست به نام تو . فصل پنجمی هست به نام تو . خاک بر سر تدیوانه بی مغز.

پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به مملكتتان آسیبی نرسد. خواستم مطلب بنویسم اما یك فكر بهتری به سرم زد گفتم اینجا را یك هیئت مجازی كنم براتون و من دعا كنم و شما هم همراه نفس قدسی من آمین بگید. باالنبی و آله رحمالله من یقرا الفاتحه مع الصلوات. دلتنگ ایوون طلای آقای زمین و زمان شدم یهو یادم به این شعرخوانی آقا صابر افتاد. عجب شبی بود هیچوقت یادم نمیره هنوزم هروقت بعد از اون گوشش میدم نمیتونم جلوی هو کشیدنم بگیرم.

چمدانی که بی تو بر می گشت. دوباره قاصدکی روی بام می میرد. دوباره مرد بزرگی بهانه می گیرد. دوباره از تب این عاشقانه می کاهی. دوباره قصه همان می شود که می خواهی. تورا به جان خودت دست از سرم بردار. که دست روی سرم میکشی که. ولی صدای ظریفت نشسته در گوشم. عبور تلخ تو با انفجار خاموشم. نگاه کردم و از دیده هام ترسیدم.