خداجونم این روزا حال و روز خوبی ندارم. بساط عیش برچیدند و رفتند. ز کالاهای این آشفته بازار.

قبل از عیدی با بچه ها قرارا گذاشتیم که 4شنبه یعنی 10 روز قبل از عید مدرسه رو تعطیل کنیم. من تلفنو از پریز نکشیده بودم اما همین که تلفن صداش در میومد میدویدم پای تلفن که اگر شماره مدرسه هست جواب ندیم . گفت من گوشی از پریز کشیدم.

ミبر جوار کلبه ام که زندگیست با خط سیاه عشق یادگارها کشیده امミ. دیوانه شدن و دیوانه بودن. در یک صبح بهاری باید نشست و به اطراف نگاه کرد. آنقدر دلم از آدما گرفته که هیچ مرهمی آرامم نمی کند! مرا در آغوش خود بگیر. دلم آرامش خدایی می خواهد . بسان قایقی گم گشته در دریا. نمیدانم کجا بودم کجا هستم. نظر خواهی رو میبندم! بی سقف و صندلی.

زندگی پرشی دارد اندازه ی عشق. زندگی چیزی نیست که لب طاقچه ی عادت از یاد من و تو برود. زندگی حس غریبیست که یک مرغ مهاجر دارد. سوت قطاریست که در خواب پلی می پیچد. زندگی گل به توان ابدیت. زندگی هندسه ی ساده ی تکرار نفسهاست. آری آری آری آری زندگی زیباست. گر بیفروزیش رقص شعلش در هر کلان پیداست. ور نه خاموش است و خاموشی گناه ما است. خودمان گنجی هستیم که می جوییم.