همیشه ماندن دلیل بر دوست داشتن نیست خیلی ها میروند تا ثابت کنند عاشقند. از او که رفته نباید رنجشی به دل گرفت آنکه دوستش داریم همه گونه حقی بر ما داردحتی حق آنکه دیگر دوستمان نداشته باشد نمی توان از او رنجشی به دل گرفت بلکه باید تنها از خود رنجیدکه چرا باید آنقدر شایسته ی محبت نباشیم که دوست ما را ترک کند . و این خود دردی کشنده است . نامه پسر 9 ساله به دختر همسایه. خداحافظ واسه اینکه نبندی دل.

نمیخوام تو بهشت هم شب و روز حواسش به من باشه . کآش فقط یه روز مادرم. اسنیف کن خط های سفید رو. بعد از همون بالا داد بزن. دنیای ما اندازه هم نیست. ღ آلاچیق پچ پچ . بی دردان در کاخ ها طلبکار شدند. ב פ ت رےبآ غ م هآےض رب ב رے.

همه ی جان و تنم وطنم وطنم وطنم . پای خود را پس کشیدم. مردم از بس نه شنیدم. توی این شهر مه آلود. اگه حتی یک نفر بود. همون هم دست منو خوند. زد و اون جونم رو سوزوند. بودن و بودن و پاکی. اسم من بیگانه ی عریان. مردم از بس نه شنیدم. از گناهی که پشیمان نکند می ترسم.

كسي كه مثل هيچ كس نيست. دیگه رویایی هم ندارم که بهش پناه ببرم. دیگه انگیزه ای ندارم که بهم توان حرکت بده. دیگه امیدی ندارم که غممو باهاش سر کنم. دیگه حتی دوستی برام نمونده. که باهاش حرف بزنم . محبتمو با تمام وجود به پاش بریزم . دیگه هیچ جایی نیست که شوق رفتنشو داشته باشم . هیچ صدایی که شوق شنیدنشو داشته باشم . به کجا جز تو پناه ببرم . از همه ی ترس های درونم. ترس از همه ی این اجتماع و مردم و همه ی نا امنی های این زندگی .

باغچه ی خشکیده ی 3 سال پیش از این. خودت را جای من بگذار. که خودم را هم نمی بینم. صدای خسته ی من را . همانجا که نفس می رود و می آید.