او سالهابودکه به تنهایی زندگی میکرد و درآن بیابان هرگز دوستی ندیده بود. درخت پیر وکهنسال ما ازاین وضع خیلی ناراحت بود تا اینکه یک روزی متوجه شدکه یک درختچه کوچولویی درکنارش شروع به رشد و نمو می کند. درخت پیربا دیدن این درخت کوچک خیلی خوشحال شد و خدا را شکرکرد که بالاخره برای خودش همصحبتی پیداکرده است .

نا مه هایی که هر گز بدستت نرسید. نمی دانم چرا هر وقت به هر بهانه ای یادت میکنم. تمام غمهای عالم روی سرم آوار میشوند . و دانستم هیچ نداری هیچ! و من برای این هیچ تاوان سنگینی دادم . به سنگینی تمام زندگیم که بر باد. رفت و آبروی که ریخت و تشتی که افتاد صدایش گوش فلک را کر کرد .