با سلام خدمت تمامی دوستان پرسپولیسی. برای زندگی کردن دو چیز لازم است قلبی که دوستت بدارد و قلبی که دوستش بداری. نوشتن نام تو می لرزد! نمی دانم چرا وقتی به عکس. سیاه و سفید این قاب طاقچه نشین. نگاه می کنم پرده لرزانی از باران. این عکس کوچک کدام کبوتر است که در بام تمام. بازنگشتن گل کرد آب سرد. پاسخ این سوال ساده بعد.

حرفهای دل وخاطرات دو دوست صمیمی. سرا پا اگر زرد و پژمرده ایم. سرا پا اگر زرد و پژمرده ایم. ولی دل به پاییز نسپرده ایم. چو گلدان خالی لب پنجره. پر از خاطرات ترک خورده ایم. اگر داغ دل بود ما دیده ایم. اگر خون دل بود ما خورده ایم. اگر دل دلیل است آورده ایم. اگر داغ شرط است ما برده ایم. اگر دشنه ی دشمنان,گردنیم. اگر خنجر دوستان,گرده ایم. همین زخم هایی که نشمرده ایم. دلی سربلند و سری سر به زیر. از این دست عمری به سر برده ایم.