روزمره نویسی های یک کارگاه ساخت خانه و ویلای پیش ساخته. در غربتستان جمعه عید است. 28 روزه می شود ولی 30 روزه نه! لذا ایشان جمعه را عید اعلام کردند و فرمودند من دیگه جمعه روزه نمی گیرم گفته باشم.

خاطرات و داستانهای مدیر یک فروشگاه بزرگ. گاهی اوقات خانه ویرانه است سقفش در حال فرو ریختن است دیوارهایش تبله کرده و سوسکها و موشها و موریانه ها از در و دیوارش بالا می رود لوله هایش ترکیده و شیشه های پنجره هایش شکسته و سیفون توالتش هم خراب است! برای همین دست به دامان افتابه شده ای! ولی بالاخره خانه است! درب خانه را قفل می زنند و می گویند ورود ممنوع! بقیه دوستان را از تغییر ادرس وبلاگ باخبر کنند و از دوستان عزیزی که در این مدت با ایمیل احوال ما را پرسیدند ممنونم. در پستبالا و پایین در مورد طبقات بالا و پای.

من برم از بس حالم خراب می شه جوش نزنم خودش کلی حرفه. خلاصه رفتم پرده رو کنار زدم و معطل نکرده برگشتم ولی خیلیا از جاهای دور می اومدن فقط برا همین آب گرم شما حرفای منو جدی نگیرین مسیرتون افتاد حتما یه سری بزنید. تنها تفاوتمون اینه اون عروس بود و من نیستم وگرنه عین همیم هر دو خوشگیل موشگیل.

برگشتم با همین ادرس به بلاگفا به وبلاگ قبلی ام. نمی دونم چرا نتونستم اینجا ادامه بدم. بازار ها همچنان داغ است. سال ها گذشت و هنوز نوشته هایمان آنقدر زیبا نیست که بالای سرمان قاب کنیم . دو صفحه تمیز و زیبا می نویسیم.

من یک دکمه ام! اون شب با عکاس باشی کلی شعر سرودیم. اما خب من دیگه ندارمشون. کلا گوشیمو دادم به مامانم و یه گوشی معمولی دستمه. حالا شاید بگم یه جوری واسم بفرستشون. مامانم رفت بانک و تا چند روز بانکی کاری به من نداشت. الانم که بی واتس اپم و شاد می زی ام. خدا رو شکر اسم من زیباست.

چشم های ستاره چینت را به آینه می دوزی تا تلالو داغ ترین و روشن ترین کهکشان جهان را ببینی. عشقی که تار به تار قلبت را حیات بخشید و آوازه اش پروانه به پروانه در کوچه باغ های بهشت پیچید. از موهبت هایی که خداوند کریم به من عطا کرده.

شمیم فراری از بلاگفا اومدم اینجا پناه گرفتم. یادتونه بلاگفا عن بازی دراورد چند ماه خراب بودش مجبور شدیم کاسه کوزمونو جم کنیم اواره بلاگهای دیگه شیم. اون کامنتایی ک شما میگید نیستش رو من چک میکنم تو میزکارم جواب دادم و تائید شده ولی از نظرها انگاری پنهون مونده. شمیم خجل از اینهمه دربدری با دلی شاد و قلبی امیدوار برمیگرده بلاگفا. حبه انگول در ده ماه و نیمگی. منم داد و هوار کردم که چطور زمون من بپ ا بودی یه ثانیه ی.