غم نامه هایی که شاید روزی بیاید برای سنگی که نامم بر آن هک شده انتخاب شود. با صدایی نازک و کوچک مرا بخوان. و از وحشت سر ریز نشود رویایم. جامه کودکی ام را ببین که در لابه لای لباس های کهنه. نوستالژی دوران بی غم مرا محبوس کرده است. من میان این جامگان پوسیده ام. وقتی در لابه لای صد خنده از شادی. بغضی تا آستانه ی اشک را فرو مینشانم. میان نقش های مصور لباس های کهنه ی کودکی. چون سنگ های بیستون پس از حمله اعراب. چهره ای ندارم کز شادی سرشار باشد. صدایم کن تا توان داری.

این وبلاگ میز گردی است برای همه آن کسانی که به هنر و ادبیات این مرز و بوم علاقه مندند. پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری. انجمن ادبی دانشگاه قائم شهر. کانون شعر و ادب پیام نورقم. انجمن ادبی پیام نور سوسنگرد.

مرا بي واژه صدا كن. پله پله تا ملاقات خدا. سایت مذهبی - ورزشی اردیب. امارگیر حرفه ای وبلاگ و سایت.

چهارشنبه 29 بهمنماه سال 1393. چهارشنبه 21 خردادماه سال 1393. سهشنبه 27 اسفندماه سال 1392. نوشتنم زمانی آغاز شد که من بودم و یه دنیا از خاطراتی که نوشتنش سخت بود . امروز من برای نوشته هام جشن تولد گرفتم و این پست هدیه ای از من به این جملات ده ساله است . نمی دانم در این سال ها چه بر من گذشت ولی هرچه گذشت نوشته ها برایم خاطره شد . سهشنبه 24 دیماه سال 1392. شنبه 16 شهریورماه سال 1392. جمعه 18 مردادماه سال 1392. جمعه 21 تیرماه سال 1392.

همیشه در حالی که یه عالمه حرف بیخ گلوت چسبیده. یه عالمه اشک توی چشماته. گاهی آنقدر دلتنگ کسی می شوی. دلم پرواز می خواهد .

از دلنوشته هایم به سادگی مگذر آن ها را دلی نوشته. يا اما رضا كمكم كن . حتی اگر تمام درهای دنیا به رویم بسته باشد. چون در حرم تو همیشه باز است آقا جان . به دور است که انسان آرزو یا دعاکند. رقیبش شکست بخورد تا خودیک قدم جلو برود . خاطرات انسانهای شریف و از یاد رفته .