همینجوری بیخودی یهو به سرم زد. شرم من از نگاهت در عمق غروب جمعه. به عمق عشقمان مرا ببخش. آن روزها مشخص بود با آن كه با تفنگ حمله ميكند باي تفنگ بايد دفاع كرد. و شادی و خوشی نیز. این روزها بیشتر خاطراتم را مرور میکنم. این روزها و شب ها را از خاطراتم پاک کند. این روزها که میگذرد شادم.

چگونه یک ترانه رپ بسازیم. براي تهيه يك تكست چند كلمه را نوشته و كلمه ها را هي با خودتان تكرار مي كنيد تا هم وزن هايشان. تعداد كلمه هاي هم وزن بايد بيش از دو يا سه تا باشد. كلا هر چه بيشتر باشد بهتر است. هم مي گويد و مي رود . حالم بده مزخرفامو گوش نده.

دلم برات تنگه توئی که نمیشناسمت برگزد به رویاهام برگرد به دنیای حقیقی ام هستی ام. سلام هستی جونم تولدت مبارک باد. این عکس بچگی ات هست. ببین عکست رو هنوز دارم. هستی جون شوخی کردم تو الان از عکس بچگی هات خیلی خوشگلتری. منم خیلی از بچگی هام کلی خوشمل تر شدما. اینم یه عکس دیگه از شیطونیای هستی عزیز توی بچگی هاش. عکس شیطونیای هستی رو دیدین. اینم یکی از عکسای عموی بیچاره توی بچگی هاش که کلی زحمت کش بوده بیچاره. هستی جونم امیدوارم سالای سال زنده باشی. سلام بر محرمت حسين جان.

دوباره خوشه ی تردید تا رسیدن رفت. و در هوای تو تا لحظه ی پریدن رفت. سکوت بود ودلم مثل ماه روشن بود. که لحظه های تو مثل همیشه ی من بود. سکوت بود و دلم تا پرندگی لغزید. و ناگهان به سرآغاز زندگی لغزید. چه اتفاق قشنگی از آسمان افتاد. میان لحظه ی نابالغی ترانه شدیم. درست مثل الف بای کودکانه شدیم. مرا به لحن غزل های ناز می خواندی. فرود شعر مرا تا فراز می خواندی. سکوت بودو هوا گرگ و میش تر می شد. وابر بود و باران که بیشتر می شد.

و من خوشبختی را زماني حس كردم. كه زير نم نم باران پاييزی. با دلی غمگين و بی اميد. در كوچه پس كوچه های شهر قدم ميزدم. و هر قطره ی باران كه مرا لمس ميكرد. ذره ای از غم های دلم را ميشست و به زمين ميريخت. و زمين نيز بزرگوارانه آنها را جاری ميساخت و از من دور ميكرد. و هر چه باران تند تر ميشد. غم های من نيز كمتر ميشد. و من اميدوار تر ميشدم. پر از اشکه ولی بازم. تا شقایق هست زندگی باید کرد.

4 پل صراط را یادم باشد بگویم رنگ بزنند. 5 فصل پنجم جنگ و صلح را بخوانم. 8 از این شلوار لی مدل جدیدها یکی بخرم.

وصله های زندگی من در بلاگفا. من و محسن من در بلاگفا. بیست و چهارم آذر ماه.

گذشتم از هر آنچه که نمی بایست. از هر آنچه که روزی تنها دارایی من برای آرام گرفتنم بود. اما نه! من نمی گذارم مرا در این تصمیم دلسرد کنی. از تویی که روزی برای به دست آوردن لبخندت تمامی جهان را وادار به دلخواه تو کردم. منی که حتی تمام تصورات نداشتنت را پاره پاره کردم که مبادا اتفاق بیفتند.