حقيقت انسان به آنچه اظهار مي كند نيست. بلكه حقيقت او نهفته در آن چيزي است كه از اظهار آن ناتوان است. پدیده های زندگی شبیه خطای دیدی است که در این تابلو نهفته است. اتفاقاتی یا افرادی یا پدیدههایی هست که . ادمیزاد پست به همه چیز عادت میکنه.

تنهایی را از آغوشم جدا کن. دستانت را به دورم حلقه کن. و چشمانت هم اگر لبخند همیشگی اش را نثارم کند. که دیگر معرکه است! آرزویی نمیماند جز اینکه. قرارماט امشب در خواب های. را نمی شود درک کرد. خردادی را نمی توان تغییر داد. خردادی را حتی نمی توان. خردادی را فقط می توان. دستآی ظریفت رو میاری دور گردنم .

هر کودکی با این پیام به دنیا می آید که خدا هنوز از انسان ناامید نیست. دل تنگ آن روزهایی شده ام .

حکایت کسی بود که عاشق دریا بود اما قایقی نداشت. دلباخته سفر بود اما همسفر نداشت. حکایت کسی بود که زجر کشید اما ضجه نزد. گریه کرد اما اشک نریخت. حکایت من حکایت کسی بود که. پر از فریاد بود اما سکوت کرد تا همه ی صداها را بشنود. واین بود حکایت کسی که با تمام وجودش منتظر بود. اگر سرت رو روی سینه ام بگذاری. طاقت این همه خوشبختی رو نداره.

کسانی که شما را دوست دارند. حتی اگر هزار دلیل برای رفتن داشته. آنها یک دلیل برای ماندن خواهند یافت. شاهکاری میسازد به نام دیوانگی. و من این شاهکار را به قیمت همه فصلهای قشنگ زندگیم خریده ام. تو هر چه میخواهی مرا بخوان. دیگر آن مجنون سابق نیستم. آن بیابان گرد عاشق نیستم.