حرف های دلتنگی از زندگی در کولورادو. چند وقتیه که به شدت آلوده ی فیس بوک هستم. هر کسی از اون به یک منظوری استفاده میکنه. برای من فیسبوک حکم مهمانی هر از گاهی رو داره که میتونم دوستان و اقوامم رو ملاقات کنم و در مکالمه و محاوره شون شرکت کنم. عکس های جدیدشونو ببینم و با لایک زدن بهشون بگم دوستشون دارم. نوشته شده در پنجشنبه یازدهم خرداد ۱۳۹۱ ساع.

به من گوش بده ومرا ببین تا یادت نرود که بیادم بیاوری که بیادت باشم . Hamishe ba koli abroo bado ghoncheo golo shokofe. kasi nist ke dast tooye dastaye garmesh zire aftab zendegi koni. va farare bı vaghfeye adamha . shayad ham az yakhie rabeteye admha. Cheghad az tarse bazi adamha bizaram. Arezooye man inast to ghazale man bashi.

دنیا را آب برد ما را خواب! وقتی میگه هیچ کدوم از کارهای که باعث تشویش ذهنت میشه حتی فقط نستالجی. گریه ام نمیاد میخوام سر به بیابون بذارم. هنوز اما دل من تنگ است. شیطنت هم بلدم گاهی خود شیطان . آدم وقتی اجازه داد اهلیش کنن. خط خطی های ذهن من.

من عاشق کسیم که در روز روشن میتواند بسان سگی پا سوخته. و از دوستت دارم ها نیز. ای کاش یک هفته تمام میرفتم خانه. خسته ام از این همه کار و دروغ و. تو به من نزدیک میشوی. کی بشینیم یک دست poker.