و از بیرون خود تا دریچه ی دریافت. ازدحامی مزمن از سیاحت سیاه. به گستره ی از شد تا شود. و خود از آ . در دو اوی در یک او. از انتهای پیچیده در ابتدای آن سوها. تا برودت بهت از خراش خاک. که بود برده خواهد برد مرگ را. و تغیر تن در نشسته شکست. از مجموعه ی واژه های وحشی. زمان در باهم داشت ذهن. در حضور اکنون تر از بی اکنون.

نگارش در تاريخ دهم اردیبهشت ۱۳۹۴ توسط سپیده مختاری. می خواستم برای کسی باشم. هر چند او نصیب زنی باشد. شب باشد و شراب و کمی مستی. شیطانی سر و بدنی باشد. رفتم به سمت حادثه . او آمد از همان شب و فردا نه. از من سوال کرد چه می نوشی. از من بعید بود هم آغوشی. با هر دلیل کوچک پوشالی. گیلاس ها شدند پرو خالی. یک زن در عنفوان میانسالی. هر لحظه مستی ام فوران میشد. من همین طور راضی .

شب رفت و دیشب شد . فردا آمد و امروز شد. به نام خود زده بود. اگر معشوقه ی هیتلر کم نمی آورد. در آستانه ی جنگ سوم بود. که پا پس کشیدی! زمین و زمان را به هم می ریختم. هر سال بی آنکه بخواهم تولدت را به خاطر می آورم. او به آزادی می اندیشد.

خورشید تنها تاریکی ام را نمایان تر میکند. این را ازروزهای رفته ای. نوشته شده توسط فتح ا. بلوری است بی شکل ازجنس رویا وخاطره. صدای فلس ستارگان در آبگیر شب. برکه ای است که در آن. واژه ها شفاف وزلال می شوند. ومن تو ما می شویم. وتحمل تحمل ناپذیر درجبر ناگزیر زیستن. قالب های حرفه ای وبلاگ. Designing and Supporting Tools By WebGozar.

دو شعر کوتاه عاشقانه از رحمانی شاهد. دو شعر کوتاه عاشقانه از شاهد. روایتی دیگر از شنگول و منگول. باران سپید - لیلا مشفق. سید محمد رضا هاشمی زاده. نگاه مست - سیمین شیرالی. شعر و ادبیات - صحبت. قانون سپید - نعیمه درویشی. از این کوچه بوی سیب می آید. بیا از این راه نرویم. هبوط از آغوش تو را. بگو کجای آسمان نشسته ای.

هفته او ل تیر 1393. هفته او ل اسفند 1392. هفته او ل مرداد 1390. هفته او ل بهمن 1389. هفته او ل دی 1389. هفته او ل آذر 1389.

اینجا همه چیز به شکل سابق برگشت ا لا من و. اما همه چیز برای من عوض شد. آدم ها همان آدم های سابق دور همی. با آروغ های روشن فکری بزرگ تر. با طعنه های خورنده تر. پائیز دارد می آید تا درخت ها را تکان دهد اینبار اما غمگین تر. اتاقم کوچک می شود برای تحمل غمی که می دانی . که می دانی غمخواری هم نیست. بعد از رفتنت هیجانات زندگی ام گم شد لای اضطراب شاخه های. تو می دا نی توی شهر کوچکمان درخت گردو یعنی چه! .