پنجره دلم را باز گذاشتم تا هوایش عوض شود. هوای تو زد هواییش کرد! هوا به هوا شد . دلم میخواهد خود درمانی کنم . امان از این تحریم ها که وضع کردی. پاک تو را نایاب کرد! بیا مذاکره کنیم . به بن بست رسیده ام . از هر انگشتت می بارد .

یک چیز مینویسم بعد دیگر هیچ نمیگویم . عآشق کسی که نیآمده تآ شمآ رآ مآل خودش کند نشوید . عآشق حرف زدن هآی تو خآلی اش نشوید . بآید بآ کسی زندگی کنید که . نه اینکه حسی بهش ندآشته بآشید . هنوز خآطرآت کسی رآ فریآد میزند که دوستش داشتید . که عمری حرف هآی قشنگش رآ شنیدید . دلم این روزهآ خیلی تنگ است . گآهی وقتآ حوصلت نمیگیره . گآهی وقتآ دلت میخوآد همه رو عآصی کنی .

مبادا که ترک بردارد چینی نازک تنهایی من. اى همه جا عطر نفس هاى تو. تلخ تر از خود جدایی ها. آنجایی است که بعد ها آن دو نفر مدام باید. که از همدیگر هیچ خاطره ای ندارند. به لطف بی مهری ات. ﺍﻫﻞ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻮﭼﮥ ﺑﻦ ﺑﺴﺖ ﮐﻨﺎﺭﯼ.