داره سال 93 هم تموم میشه . و مروری بر این دوسال. پارسال یادم رفت بیام بنویسم. امیرعلی همچنان هست ولی در شرف ازدواج. دور و برم رو خیلی خلوت کردم. اکیپ خودم رو دیگه جمع کردم دوستای واقعیم رو شناختم. الان ایدا و نازی و نجمه و حسین و آرش و مهرداد هستن. ادرلان همیشه و همه جا پشتم. از اونور هم هروی ها که خیلی کمک کردن توی تصمیم جدیدم. تصمیمات خاصی دارم می گیرم واسه زندگیم. بلاخره بعد از 15 سال زندگی دارم جدا میشم . یعنی امیدوارم که تموم شه. پگاه و نگار و مو.

و اين قافله عمر غجب می گذرد. خوب ديگه عمر وبلاگ ما هم همينقدر بود. آخر سال و آخر وبلاگ ما. با آرزوی موفقيت برای همتون. و از نقطه سكوت به صداي پاي قلب رسيدم. ومن به محبت انسان قبطه می خورم. و برايت از ياس گفتم واز آرامش. از اينكه قلب هيچ آدمي از سنگ نيست. از بي حساب و كتابي عشق.