تبریک متفاوت در یک پیام نوروزی! سال 87 سالی بود پر از حس حضور احمدی نژاد! ایرانی ها عملکرد این موجود را با ذره ذره جان خویش این نوع بخصوص از رئیس جمهور را درک کرده اند. هرچند عملکرد متنوع ایشان در حوضه ارتباط با جیبوتی تا خلق هاله و این حرف ها دیگر درد ندارد و ملت بدان عادت کرده اند اما توجه به کنه قضیه بس لازم است. قبله عالم برای تک تک انسان های روی زمین آرزوی سالی خوش و بدون احمدی نژاد را دارد تا.

هذيان هاي يك خواب گرد. به صد دفتر نشاید گفت حسب الحال مشتاقی. نگویم نسبتی دارم به نزدیکان درگاهت. که خود را بر تو میبندم به سالوسی و زراقی. نشان عاشق آن باشد که شب با روز پیوندد. تو را گر خواب میگیرد نه صاحب درد عشاقی. قدح چون دور ما باشد به هشیاران مجلس ده. مرا بگذار تا حیران بماند چشم در ساقی. مگر شمس فلک باشد بدین فرخنده دیداری.

دست نوشته های یک پیانیست غیر حرفه ای. امیدوارم از دیدن من متعجب نشده باشین. گفته بودم هر وقت دلتون می خواد به دیدنم بیاین.

زندگی هرکس مثه یه کوچه می مونه. زندگی من یه کوچه با روزای شلوغ و پر آز آدمه اما شبای خالی. داشتم شیشه پاک می کردم و به عادت همیشگی قبل از استفاده از هر ورق از روزنامه یه نگاهی به تیتراش مینداختم که چشمم خورد به یه دعایی که اسمشو زیاد شنیده بودم اما تا حالا معنیشو نخونده بودم. خیلی قشنگ بود و حس امنیت بهم داد. امنیت ازین بابت که خدای من رسم خدایی بلده. ستایش خدایی را که جز او کسی را نخوانم و و اگر غیر از او دیگری را می خواندم دعایم را مستجاب نمی کرد.

How Pink Is Your Floyd. رویاهایی برای همه و رویاهایی برای یک نفر. خوب بخوابی پادشاه مرده من. لابد همه طرفدارها همه جای دنیا همینکار را میکردند.

نمی دونم این تایپ ده انگشتی چه صیغه ای بود گربیان ما رو گرفت اون هم تو این روزها که باید به سرعت پایان نامه رو تایپ کنم. مثل نواختن موسیقی می مونه بایدکلیدها رو لمس کنی و ذهن و دستت رو با هم هماهنگ کنی . غول ها هم معلم هستند.