همیشه می پنداشتم کسی را که آنطور دلم می خواهد دوستم بدارد. اما تو وارد زندگیم شدی و نشانم دادی که عشق حقیقی چیست. و چه عاشقونه این جمله رو با بند بند وجودم همراه کردی . و تمام لحظه های که گفتی . مینا بگو کم نمی شی از من. و من با لبخندم همراهی می کردم . خودمو بیشتر تو آغوشت جا می کردم که بفهمی ما جدا نمی شیم از هم. باورم میشه که زنده ام.

می نویسم همه ی با تو نبودن ها را تا تو از خواب مرا به با تو بودن ببری. خداجونم قربون بزرگیت برم که هیچوقت بنده هاتو فراموش نمیکنی. خدایا معجزرو با تمام وجود درک کردم. وقتی پست قبلیمو خوندم تنم لرزید و دوباره یاد سختیایی که کشیدم افتادم. اما الان همه چی درست شده. بعد ۳ ماه عذاب دوباره همه چی درست شد. باورم نمیشه از مرز جدایی برگشتم و دوباره عاشقتر از قبل زندگیمو شروع کردم. با این تفاوت که دارم مادر میشم. یه موجود کوچیک اما واسه من بزرگ.

ماجراهای واقعی از یک دورگه عجیب. خاطرات یک گربه - دل نوشته ای از مادرم. او با دیدن ورجه وورجه ی ما لبخند دوباره ای زد و با حرکاتی محبت آمیز و کلماتی صد در صد پر از قربان صدقه ما را بطرف خودش دعوت کرد. یکی و دوتائی و سه تائی بطرفش دویدیم. ولی به هر حال اون سبد دیگه مال خودمون شد و هر وقت دوست داریم تا بزرگتر نشدیم توش جا خوش میکنیم.

گفتم یک پست جدید بذارم تا یادم بمونه این روز آخر رو . جاتون خالی 5 شنبه همگی مرخصی گرفتیم و رفتیم کاشان. با سیما و فاطمه و محمد و فرید . اول ببخشید اگر نگران شدید. علت ننوشتنم تنبلی بود و بس! از بیزنس.