اینقدر برام مهم بود که براش پست بزنم. پن دوستی که خصوصی و بدون اسم نظر میذاری,بیخود به کارهای مجازی دیگران علاقه مند نشو, شخصیت مجازی و حقیقی با هم فرق دارند حداقل در مورد من اینطوره.

چند هفته ای است که دغدغه خانه داریم. اینکه اینجا که هستیم را باید تحویل دهیم و برای چند ماه . حالا می شود گفت جا افتاده ایم. حالا که به اندازه کافی گذشته.

زهره سازی خوش نمی سازد مگر عودش بسوخت. نه آتشهای ما را ترجمانی. نه اسرار دل ما را زبانی. نه محرم درد ما را هیچ آهی. نه همدم آه ما را هیچ جانی. زکوی یار می آید نسیم باد نوروزی. دانم سر آرد غصه را رنگين برآرد قصه را. اين آه خون افشان که من هر صبح و شامی میزنم. در آينه وجود كرديم نگاه.

روشنفکرها انسان های بیخودی هستند. تا زمانی که از مذهب دم نزده ای پای حرفت می نشینند و شاید حتی تحملت می کنند. حرف مذهب اما به میان بیاید تو را دیگر نمی شناسند و اصرار که کنی دیگر حق اظهار نظر هم برایت قائل نخواهند بود. اگر فقط معنایش را می دانستند.

6 years, 10 months ago. My view of life as a myself. A MAN CALLED OLD FASHION. My Inner Tramp OF 1989. Create a free website or blog at WordPress. Get every new post delivered to your Inbox. Build a website with WordPress.

مثل بیرون آمدن چیزی از درونم و تصویر شدن بر پردۀ سینما. حسی که اگر به آن بها میدادم میتوانست سکوت چند روزه ای را مهمان مغز پرهیاهویم کند. دو فیلم را دوست داشتم. انگار یک نفر تو را از روی زمین پستی که جا خوش کردی و خیال میکنی غمهایت عمیقند و شادیهایت قشنگ بلند کرد و به جایی پرتاب کرد که کمی بودنت را قلقلک میدهد. مثل پارچه ای در باد. مثل پروازی نا به هنگام.