مدتی سکوت لازمه ی این همه پر حرفی است. كوچه شهردلم در ايستگاه تهران ويلا.

نمایشگاه عطر ب جا مانده. چقدر باید بگذرد تا آدمی. بوی تن کسی را که دوست داشته. دیگر او را دوست نداشته باشد. شاید مقدمه خوبی باشه واسه چیزی ک میخوام معرفی کنم نمایشگاه عطر ماندگار کار سرکار خانم نوشین نفیسی ک در نگارخانه زمستان خانه هنرمندان برگزار شد. البته ک ادویه های تکراری هم زیاد بود اما بیانگر رئزای ما هست ک خاطرات تکراری داریم. ممنونم از ایشون ک اجازه دادند چندتا عکس بگیرم از اون دایره ها.

بر روی جاده ابریشم و در کنار حفره گنجشکی. لالایی از لبهایت این پیرمرد جوان را به خرناسه ابدی میبرد یا میبراند. خرناسه در قلمرو خرسی نیست درقلمرو انسان است. موهای تو در حنجره ام گیر کرده اند از خواب می پرانی ام. در کنار حفره گنجشکی بخوابان. از پشت سر بیا و نگاهم کن. وروز و شب نگرانم باش آنگاه. بی دغدغه مرا بمیران اینجا همین جا.