باید به وقتش حرف میزد جاده با باران. من رو برو را تیره میدیدم و خون آمد. من بودم و راننده ام افتاده در باران. یک پادشاه از سرزمینی خانه برهم زن. یک شیب تند لعنتی یکباره در بهمن.

هوا خواه توام جانا و میدانم که می دانی. در راه برگشت خیره شدم به خانم جوان که شالش ار سرش افتاده بود و به خانم دیگری آدرس میداد و چه قدر دلسوزانه راهنمایی اش میکرد و من برای دفعه ی ده هزارم به این نتیجه رسیدم که روز قیامت اگر حجاب یکی از مسائل کارنامه ی اعمال باشد اما قطعا داشتن قلبی مهربان و خیرخواه مردم نکته ی مثبتی است که خداوند اجر زیادی برایش قایل خواهد شد.

بعضی وقت ها فکر می کنم دیگه نفسم نمی تونه بالا بیاد. I have been through a lot. هنوز هم همون قالب های مسخره بلاگفا. من ماهی خسته از آبم. من ماهی خسته از آبم.

آرشیو اولین دوره موج صبر ریحانهها. 21 قلبت را به کسی بسپار که قلب همه هستی برایش می تپد. 66 پله پله تا خدا. 43 تراژدی روزه گرما حجاب. جشنواره وبلاگ نویسی واجب فراموش .

دوشنبه ی پیش بود . درست همین ساعت ها . وضو گرفته بودیم برای نماز . یک هو رفیق پیام فرستاد. اضطرابش را از لحن نوشته هایش میشد فهمید . هی دل دل میکرد که چطور بگوید . یک عکسی که جانمان را گرفت انگار . از این شوخی های فیس بوکی است حتما . صبر بده و توفیق .

نهمین درب بهشت به آغوش تو باز میشود . عشق در کوچه ی بن بست. و این منم دختری در آستانه ی فروپاشی ذهنی. سالخوردگی به وقت بیست سالگی. عصفور حکایت یک جوان بالدار. کاسه داغ تر از آش. در دل من چیزیست مثل. تمام هفته های آخر کنکور خواب میدیدم که خواب موندم! همه ی هست و نیست. حس نمیکنم پایت را از زیر .

ای حاصل لحظهی حرام خوشی. جاده را تمام نمی کند. تو از راه عبور می کنی. که پای پیرمان دور کرسی شلوغ دلتان. این راه را به اندازهی. از لب طولانی این پنجرهی بلند بیرحم. که در تقاطع لبانت بن بست شده. خونی که از تمامم جاریست. صحبت تصمیم و عبور نیست.