سرت را بر شانه ام بگذار. اگر در کناره ی کارون. که در جستجوی هفده سالگیش بود. بنا به دلایلی ترجیح دادم فعلا این ترانه بصورت کامل رو صفحه اینترنت نباشه . حالا كه داري ازم دور ميشي. كاش كمي صبر ميكردي . هوای قصه هات ابری نمیشن.

سکوت کردم و رفتم! نه این که حرفی نبود! روزی خدا به جای من حرف خواهد زد! سال 93 هم تمام شد! سالی که قطعا دلتنگش خواهم شد. دوستش داشتم و ثانیه به ثانیه اش را زندگی کردم . سالی به صلابت و نجابت اسب سفیدی که آزادانه در دشت می دوید. فراموش کردم آنچه می بایست فراموش میشد و به خاطر سپردم خاطرات به یاد ماندنی اش را. خوشحالم که در طاقچه امسال هیچ عکس سیاه و سفیدی نیست. رنگی ترین لحظه ها را ثبت کرده ام! اما من هزاران هزار فانوس دارم! راه را به راحتی پیدا خواهم کرد! سراب دیگر افسانه ای بیش نیست! .

باز هم بیداری و خمیازه و صبحی دگر. باز هم یک سفره و یک چای داغ و نان گرم. بار دیگر می توانم بو کنم از پنجره. سالی که دوستش دارم! 94 می توان.

با بغض شروع درد را می ش م ر م. چشم همه پ ر شده است از کینه و زجر. این شد که نگاه سرد را می ش م ر م. هر بار رسیده ام مرا پس زده اند. عشقی که شده است طرد را می ش م ر م. بازی که بلد نبوده ام! من مهره ی تخته ن رد را می ش م ر م. سبز است اگر زندگی دیروزم. امروز که برگ زرد را می ش م ر م. گرچه همه مثل ما دوتایی هستند. گاهی شده زوج فرد را می ش م ر م. در آینه هم عین معما شده ام.

Mikhastam begam baraye ertebat ba man b page man dar facebook dar ertebat bashid. دلم یک اتفاق تازه می خواهد. دلم آغوش بی اندازه می خواهد. کنار موج موهای تو میمیرم. دلم یک عشق پرآوازه می خواهد.