او x33 است و من m33. هیجان انگیزترین تولدم را داشتم. یک جشن بی پایان به لطف شما. یک بستنی میوه ای کنار بخاری جلوی بستنی فروشی به لطف امیر. مردی 33 ساله که 6 تا از دندانهایش دیگر مال خودش نیست و این یعنی چیزهایی هست که دیگر در او نیست. دوستی همین خاطرات مشترک است دیگر. به سراغ من اگز می آیید.

هر چیزی گفتنی نیست باید صبر کرد تا وقتاش برسد.

قطعا روزی صدایم را خواهی شنید. روزی که نه صدا اهمیت دارد و نه روز. شب در چشمان من است. به سیاهی چشمهایم نگاه کن. روز در چشمان من است. به سفیدی چشمهایم نگاه کن. شب و روز در چشمان من است. به چشمهای من نگاه کن. جهانی در ظلمات فرو خواهد رفت. محبتی که علت داشته باشد یا احترام است یا ریا.

یادداشت سیدجوادرسولی در همشهری جوان 393. فیلم جاهطلبانه جیمز کامرون به شکل خیرهکنندهای درخشید و 11 جایزه اسکار را از آن خود کرد. شبیه همین لبخندی که رونالدو بر صورتش دارد وقتی که جایز.

زندگانی سیبی است گاز باید زد با پوست. سال نود و سینما که هنوز برای من عشقه! سال نود هم شروع شد. مثل همه سال های دیگه. و من قبل از تحویل سال از خواب بیدار شدم. بعد از دموکراسی تو روز روشن. انقدر درگیر زندگی و کار بشم که غافل از بزرگ ترین تفریح زندگیم بمونم. جشنواره دور از ذهن ترین خاطره شده برام. خوشحالم که جدایی نادر از سیمین رو دیدم. خوب بود چون پای اصغر فرهادی وسط بود.