دیروز هم که مطابق معمول همیشه دوباره بحثمون شد سر چیزای مسخره و بازم منو حرص داد. یه طوری که اگه سرکار نبودم مینشستم های های گریه میکردم. اما امروز که صداشو شنیدم و فهمیدم که کجاس دلم بدجوری تنگ شد. هم واسه امام رضا هم واسه مستر میم خودم. اما فعلا با این اوضاع مادرجون و لگن شکسته اش و حال خرابش اصلا نمیشه حتی فکر کرد بهش. یه پایه هم ندارم که باهاش برم. ینی اگه داشتم هم مامان نمیذاشت که برم. خودت اوضاع درب و داغون ما رو یه صفایی بده.

ساكن اصفهان-بزرگ شده نجف آباد- اصليتم برميگرددبه روستاي ناوه بجنوردو 8 نسل قبلترش به نيشابور. مشهد شيراز و تهران هم زندگي كرده ام. اين وسط پرتقال فروش را خواستيد پيدا كنيد نخواستيد بي خيال شويد. همسرم را هم خيلي خيلي خيلي دوست دارم. و از تیرماه 88 هم وجود دوقلوهایم محمد حسین و محمدهادی رنگ جدیدی به زندگی مون پاشیده. 4 سال بيهوده مهندسي صنايع خواندم . بيشتر و بيهوده تر داستان نوشتم. داستان و شايد كمي فيلمنامه.

مشکلش برطرف شد جتما تایید می کنم. هروقت فرصت داشتید هماهنگ کنیم منم خونه باشم . مخصوصا اونایی که میرید سرکلاس حالا چه به عنوان استاد چه دانشجو چه دانش آموز. اول مهر بدجور هوایی میشم با اینکه چند سالی هست دیگه از کلاس خبری نیست ولی هنوزم دلم تنگ میشه شدید. من از عهد آدم تو را دوست دارم.

از هر چه میرود سخن دوست خوشترست. پیغام آشنا نفس روح پرورست. هرگز وجود حاضر غایب شنیدهای. من در میان جمع و دلم جای دیگرست. شاهد که در میان نبود شمع گو بمیر. چون هست اگر چراغ نباشد منورست. ابنای روزگار به صحرا روند و باغ. صحرا و باغ زنده دلان کوی دلبرست. جان میروم که در قدم اندازمش ز شوق. درماندهام هنوز که نزلی محقرست. کاش آن به خشم رفته ی ما آشتی کنان. بازآمدی که دیده مشتاق بر درست. جانا دلم چو عود بر آتش بسوختی.

ب ته ج ق ه ی آلمانی.