سال 93 هم با همه ی خوبی و بدیاش گذشت. یه سالمون هم ته کشید و رفت. حال و هوام یه جوریه که نمیدونم چجوری. نمیدونم سال جدیدی که میاد چطور خواهد بود. حس می کنم از خدا دورم. عاجزانه ازش می خوام کنارم باشه. ازش می خوام تنها رهام نکنه. هنوز خیلی بی تجربه ام. به خاطر بچگیام ولم نکنه. مثل همیشه که تو لحظه لحظه زندگیم حضورشو بهم نشون داده. گرمی وجودشو از خودمو خانوادم نگیره. ازش میخوام یار و یاور همه باشه. هیشکی رو تنها ول نکنه. هیشکی رو محتاج دیگری قرار نده.

سلام دوستاي با حال خودم خوش اومدين. اون يكي وبلاگم به دليل اشكالات فني داغون شد از اين پس به اين وبلاگ سر بزنين. در هر صورت دعا مي كنم نمك گير شين. نمی دونم این آپ رو چطوری بنویسم. نمی دونم چرا دلم نمیاد این وب رو ببندم. نمی دونم چرا این قدر به بیا تو باحاله علاقه دارم. نمی دونم چرا هر وقت میام نت دلم نمیاد نیام وبم رو ببینم. نمی دونم چرا یادم رفت سلام کنم.

بسم الله الرحمن الرحیم . در میان من و تو فاصله هاست. می توانی تو به لبخندی این فاصله را برداری. دستهای تو توانایی آن را دارد. چشمهای تو به من می بخشد شور عشق و مستی. و تو چون مصرع شعری زیبا. سطر برجسته ای از زندگی من هستی. دفتر عمر مرا با وجود تو. می توانی تو به من زندگانی بخشی. یا بگیری از من آنچه را می بخشی. من به آراسته گی خندیدم. من ژولیده به آراسته گی خندیدم. چه تهی دستی مرد! .