ღ ღ سازها را باید از نو کوک کردღ ღ. تو پس ما را از عذاب. آتش دوزخ در امان بدار. هر وقت كه مي خواستم نماز بخوانم فكر مي كردم اين يك جور ملاقات رسمي بين ماست. براي اينكه قاعده و رسم و رسوم دارد. ممنون كه اين قدر با ما راه مي آيي. تو زندگی مثل مداد باش.

مشکلات, راه ورود خدا به زندگی است. شب به خير ماه! من امشب می میرم. غوغای عشق در دفتر عشق. تنهایی شاید یک راه باشد. بر میدارم با تحسین و حیرت زیبائی را بجویم که همانا سرشت. خدایا مرا برکت آن بخش که هر روز وظیفه خویش را. به انجام برسانم به برادران و خواهرانم یاری برسانم تا بار خود را. در فراز و نشیب زندگی بر دوش کشند.

فردا را برای با تو بودن میخواهم. دختر خانوما و آقا پسرا. بی سرزمین تر از باد.

يادمه آبي دريا بود و ابراي سفيد. روي ماسه ها يكي يه پنج وارونه كشيد. پنج وارونه رو با اول اسمت گره زد. انگاري همون دلي بود كه تو سينه اش مي تپيد. روی ماسه ها نشست و زل زد به غروب. فكرش اما جاي ديگه بود و هيچي نمي ديد. آرزوم بود كه بيارم خبر خوشي براش. يا صدايي كه براش بخونم از عشق و اميد. اما من فقط يه مرغ دريايي بودم. هيچ كسي قصه عشقشو به ماها نمي گه. شما آدما ما رو به قصه ها راه نميديد. ديگه اون رفت و نمونده ردپايي رو شنا. ديگه قلبي نزد واشكي تو دريا نچكيد.

نامه ای بر اب و بر باد. وای که چقدر سر انگشت خسته بر بخار این پنجره ها کشیدم و . نیامدی تا ببینی که بی تو چه تنهایم. نیامدی که شاید وجدانت راحت بماند. تا یادت نیاید که چه قولها دادی و چه قسم ها خورده بودی. نیامدی تا نشنوی تمام وجودم فریاد میزند بی معرفت ترین دوست دنیا هستی. تا یادت نیاید که روزگاری من تمام دنیات بودم. اما تمام اینها باعث نخواهد شد تا تقدیر فراموش کند بی مهری ات را. من شاید بتوانم باز هم سکوت کنم. اما مطمئنم روزگار و بازیهایش نه. نگرانم برای پشیمانی ات زمانی که هیچ سودی ندارد.