رضا گفت - من معذرت میخوام این معلوم نیست چه مرگشه که تا این حد شما رو عصبانی کرده وظیفم بود بیام عذر خواهی کنم. من - عیبی نداره از هر کس باید به اندازه شخصیتش انتظار داشت. رضا خندید و گفت - میتونم بشینم. با اخم سرمو تکون دادم هستی - ولش کنین حالا اقای تو ای اف ام هم حتما دلش از جای دیگه پره. بهش اخم کردم که دست و پاشو گم کرد قلیونو از دستش کشیدم که باز رضا خندش گرفت. صدای ارمین بود با نفرت نگاش کردم اون هم. من- ترجیح میدم خوشحال شدم خداحافظ.

بودیم و کسی پاس نمی داشت که هستیم. باشد که نباشیم و بدانند که بودیم. سلام دیگه کمتر آپ میکنم بیشتر میچرخم تا این امتحانای لعنتی تموم شن. بی خیال غم و اندوه. امرو گفتم حالا که روز آخره یه آپ کنم. وای دوباره میری سر کلاس و میگن تابستان خود را چگونه گذراندید. منم چجوری بگم پای نت گذراندیم و دیگر هیچ. احساس بدی نسبت به تابستون داشتم ولی الان که آخرش شده دوس ندارم تموم شه. البته من که تابستون از درسا دور نبودم چون مجبور بودم جلو جلو بخونم.

امیدوارم اینجا بهتون خوش بگذره. لطفا نظراتتون را برای بهتر شدن وبلاگم توی همین پست بدین. راستی این آدرس ایمیل وبلاگ هستش. اگه عکس یا نوشته یا چیزهای جالب و قشنگی دارید به این آدرس بفرستید.