تو را به جای همه کسانی که نشناخته ام دوست می دارم. دیشب با دوس دخترم رفتم بیرون.

هایم را در آغوش کشیده بودم. یکشنبه بیست و یکم مهر 1392. ذهن را درگیر باعشقی خیالی کرد و. جمله های واضح دل را سوالی کرد و. چون رمیدن های آهو ناز کردن های او. دشت چشمان مرا حالی به حالی کرد و. کهنه ای بودم برای دست های این و آن. هرکسی مارا به نوعی دستمالی کرد و. ترس از هیچ چیز ندارم. وقتی یقین دارم بیشتر از من. بیشتر از من کسی طاقت کم محلی هایت را ندارد. وقتی می دانم یک روز ت ف می اندازی به روی تمام آن هایی که. به خاطرشان من را از دست دادی.

بدون هیچ تردیدی یکی از درهای جهنم مخ صوص کساییه. بعد از خوندن پستام نظر نمیزنن. گفتم که در جریان باشین. لطفا ب این ادرس بیاید. بالاخره انتظار ب سر رسید. یک هفته زودتر از وقت خودش.

من تورا نمی سرایم! تو خودت در واژه ها مینشینی خودت قلم را وسوسه میکنی و شعر بیدار میکنی. اینجا خواهم نوشت بر پیکره ی این دنیای مجازی خط خطی های خود را باقی خواهم گذارد تا شاید ذهن پریشانم کمی آرام گیرد خواهم نوشت تا هرآنچه که به آن اعتقاد دارم را ثبت کنم هر آنچه که مرا در گیر خویش کند بازیچه ی کلک من خواهد شد. بهاردختری از تبار ماه مهر. خدا را صدا کنم .

وبلاگ یه دختر سر به هوا.