و صبوری های مادر بیچاره ی من. اونجا همه چی رو نوشتم. الان یه چیزی دیدم که حسابی شوکه شدم هم خندم گرفت هم یه جورایی برای خودم متاسف شدم. همه ی مطالب این وبلاگ منو تو یه وبلاگ دیگه کپی کرده.

غبار عادت پیوسته در مسیر تماشاست. همیشه با نفس تازه راه باید رفت. اولين وبسايت طرفداران گرگ و ميش. دلنوشته هاي يك نسل سوخته. از هر دری و دردی مینویسم. ღ ღآسمان آبی استღ ღ. خاطرات يك دانش جو و . بی بال و پر به رقص آ. عمر ما را مهلت امروز وفردای تو نیست. در پس هر گریه اخر خنده ایست. ادرس وبلاگ جدید به دوستان داده میشه. Careless whisper از جورج مایکل.

او مرا می فهمد! به تندی باد پاییزی گذشت. با کلی حسرت و آرزو. و صد البته یک دنیا امید. همه چیز از آن من است. به او و تو و شما . چه سوت و کور شده اینجا . آدم یاد قبرستون میفته . که هر صبح بهش صبح بخیر میگم. با تموم وجود درکش میکنم . باهم دیگه میریم پیاده روی. من و خودم کلی قدم میزنیم.

نمی دونم چرا دوست دارم دوباره بنویسم. بعد گذشتن از یه دوره ی سخت روحی. امیدوارم دوستای قدیمیم بازم بیان. زود میام با کلی حرف. سلام من وبلاگم رو رها کرده بودم و مطالبش رو حذف کرده بودم ولی دوباره برگشتم و نوشتم تا اونجایی که نوشتم داستان زندگیم این شد که من کم کم می خواستم با سیامک روبه رو بشم و از نو شروع کنم که با اون روبه رو شدم و بازم ورق زندگیم برگشت. مطالب این چند ماه نبودنم به زودی اضافه میشه و می نویسم. دلداریش دادم بهش امید .