دلم برای روزهایی که به دنیا اومدم و قبل از اون وقتی که هنوز روحی دمیده نشده یود تنگ شده. نمی خوام سرتون درد بیارم.

من ملینا متولد پاییز سال 1358 هستم. امیدوارم این وبلاگ بتونه واستون مفید باشه. و لحظاتی رو که اینجا می گذرونین. جزء بهترین لحظات زندگیتون باشه. تا عاشقانه ترین نگاهها را در چشمانش بریزم. تا در بعد عشق او بهترین و شیرین ترین باشم. تا سرودن عشق را به هنگام طلوع افتاب هر بام. و راز عشق را در گوشش سر دهم. او را نگه دار که من. به عشق او زنده ام.

ولي من همچنين خواسته ام نشان دهم كه بورژوازي نيز به تنهايي مقصر نيست. همه مسئوليت به گردن اجتماع است. گي دوموپاسان در نامه اي به زولا براي كتاب خطاي.

دیگه به این آدرس مطلب پست نمی کنم! می خواستم بهتون اطلاع بدم که من دیگه شعرامو به این آدرس پست نمی کنم. خوشحال می شم از این به بعد اونجا ببینمتون خواهشا اگه منو. لینک کرده بودین از این به بعد با این آدرس جدید. می شود تا که صحبت از اخلاص. یاد مردی دلیر می افتم.

سروده ها و نوشته های سید علی لواسانی. بیتی از یک غزل قدیمی. غم میشنود باز میآید به سراغت. پس دم نزن انگار نه انگار که شادی. مطلع و مقطع باید صد درصد خوب باشد. اگر بیتهای دیگرهشتاد درصد هم خوب. یک گروه از مقطعهایی که بسیار برایم جذ اب است با اجازه میخواهم دربارۀ چند.

دور از تو افتادم ولي هر شب. حس مي كنم بسيار نزديكي. خاموش شد فانوس من اي كاش. عادت نمي كردم به تاريكي. من عاشق رفتار هاي تو. اين ترس بي اندازه از دينم. تو عاشق چيزي كه پنهونه. من عاشق چيزي كه مي بينم. جونم قشنگ تر شد . آنچنان اشک ریخت که برایش گریستم. خبر از کدامین غمت می دهد? .

ترانه های یک شاعر بیست ساله. دارم به اون روزای خوب. حتی خودم شک می کنم. بعد از تو ام شک می کنم. این یک جنون ساده که. تو مغز من افتاده نیس. شک می کنم حتی به تو. هی با خودم حل میکنم. من فکر کردن به تو رو. این شعر های بعد تو. یه دنیا شوق برگشتن کشیدم. من اون موج پریشونم که امشب. تو این ساحل به آرامش رسیدم.

زندگی نوشتههای شازده کوچولو و اس اس تی. نزدیکی هایی که به فراق و هجران رسیدن و دوستی هایی که. با آرزوی وصل همه فراق ها و رسیدن همه عاشقا و دوستای خوب به هم رسیدن و دوباره رسیدن ها! یا مقلب القلوب و الابصار یا مدبر اللیل و النهار یا محول الحول و احوال حول حالنا الی احسن الحال. دوستدار همه دوست داشتنی هاییم. به به چه نمازی! سجاده زردوز که محراب دعا نیست.