برای نیمایی که با طعم مهر غریبه بود و غریبه ماند و . راه هموار نبود شب به من ه ی می زد و کبوتر هر دم. هم قدم با مهتاب گریه میکرد شب تاب. دست الوده ی یک شهر به ازار چکاوک. دست الوده ی دنیا به هتاکی خورشید و شرف. جاده از سرخی خون لغزان است. تقدیم به نیمایی که لبخند بدهکار لب های اوست تا انتهای نفس کشیدن های پی در پی زمین.

سال جدید را سالی پر از موفقیت براتون آرزو میکنم. برای این پستم فقط می خواهم عکس بزارم. من نيلگون شناختم چرا که همرنگ هوسهاي نامحدود من بود. کران بي کران شکوه پرستش من بود. اسطوره ي تنهايي انديشه هاي هولناک من. اولين دستي که اولين خوشه ي انگور را چيد دست من بود.

با کمی تأخیر سال نو مبارک. که از این به بعد وبلاگم شاد باشه. چون یه نفر که نظرش برام خیلی مهمه ازم خواسته که شاد باشم و شاد بنویسم. در میان ماه رویان ماه روی من تویی. گر نترسم از خدا گویم خدای من تویی. گفتمش بی تو چه باید کرد. عکس رخساره ی ماهش را داد. گفتمش مونس شب هایم کو. تاری از زلف سیاهش را داد. وقت رفتن همه را بوسید. و به من از دو نگاهش را داد. یادگاری به همه داد و به من.

آنکس که نوشته های مرا سرسری میخواند همان بهتر که نخواند. برنامه مرتب سازی حبابی و مرتب سازی سریع سی شارپ. چه چیز حق است و چه چیز باطل. تا بحال شده بدون سانسور.