جایزه و نفس تردیدزای آن. از روشن فکر دینی تا روشن فکر غیر دینی.

قفس دوم نارفیقی که دوست صمیمی اش را کشته. قفس سوم سارقی که رزق ناحق خودرادرانبارغریبه ایی جستجوکرده. قفس چهارم ناخلفی که برای میراث خواری زودهنگام پدرش را کشته است. قفس پنجم نااهلی که مشتهای آهنین خودرافروخته. قفس ششم جاهلی که همسرش رادرشبی سردوظلمانی. به بهتانی ناروا-وحشیانه بقتل رسانده است. قفس آخرکسی که دراقدامی ناجوانمردانه -به انگیزه تقویت. به کشتاراعضای بدنش دست زده.

زنان قوی هیچ گاه در راهروها گریه نمی کنند. برای نامه ی نخ نمای قاضی. سوزن را بهانه می کنند. پله ی اول دست ام را گرفته ای. پله ی دوم دست ات را فشرده ام. پله ی سوم لبخند می زنی. روی لبخند تو چیزی نوشته ام. بلند بلند نوشته را می خوانی. در این پله به دوست داشتن م پی می بری. درست مثل من در پله ی بعد. این پله ها روی زمین نیستیم ما. حداقل من که حالا از آغوش تو گرم تر جایی نمی خواهم. تمام سربالایی های این شهر را پله کرده است.

گاهی که شعری به من لبخند می زند دستپاچه می شوم و ناگهان تو را به یاد می آورم. گرچه این روزها پوزخندهای عامیانه بسیار بیشتر شده اند. استاد عزیزم حشمت الله اسحاقی.