باز هنگام جدایی در رسید. باز هنگام جدایی در رسید. سینه ها لرزان شد و دلها شکست. خنده ها در لرزش لب ها گریخت. اشکها بر روی رویاها نشست. چشم جان من به ناکامی گریست. برق اشکی در نگاه او دوید. نسترن ها سر به زیر انداختند. ماه را ابری به کام خود کشید. محمدجان تا ابد در قلب ما جاودانه ای. انا لله و انا الیه راجعون.

ميلاد عدليه سايه ي سپيده. تو خاطره من شدی . قدم زدن در حیاط پز از برف تنها خاطره ایست که از تو برایم به جامانده.

در گذر ایام با هم باشیم. سلام علیکم و رحمه ا. اجر اخروی نصیبتون بشه . خدا حافظ شما باشه انشاا.

خنده هایم گریه ام را در می آورند. چقدر همه چیز تغییر کرده! آهنگ تیتراژ نود هم گریه دار شده این روزها. قبر در هر روز پنج کلمه را فریاد میزند. 1 ا نا ب ی ت ال و ح د ه ف اح م لوا ا لی ا نیسا. بار را باید محکم بست.

لحظات و خاطرات عشق جاودانه فندقی و سنجاب. هستم! هر بهار خداي عزيز به طبيعت زندگي تازه مي بخشد و به من جاني دوباره . براي من بهار از پنجمين روزش آغاز ميشود. دوست داشتني ترين آغاز مني. دوست داشتن را با نام تو آغاز كردم. خوب من! نوشته شده توسط . در سه شنبه پنجم فروردین 1393 و ساعت 17. به ما باز ده نان و انجیر ما را. نمی بست دست کمانگیر ما را.