اشک من لحظه ی جاری شدنت نیست نیا. حال این روزهای من اینگونه است. تقدیم به زلزله زدگان آذربایجان. وبلاگ علی اکبر یاغی تبار. وبلاگ منوره السادات نمائي مرتضائي.

نگاه کن به من که پریشون و غم زده ام نگاه کن به من که سردار غمکده ام. همیشه در تقابل با عقل قرار می گیرد. احساس است که واقعی ست. به یارانه ی نفس نیازمندیم. فقط سرکی می کشد به خیالات دریا. دورتر می شوم از خدا. نزدیکتر به خودم در خواب. هنوز برای صدا خیس است. بر مژه های بلند خدا. کافی ست باردار شود سایه ی سیاه توده ای از ابر. کمی به خویش بپرداز . گردش زمین به من یاد داد.

من مانده ام با ب غضی که دارد خفه ام می کند . ب غضی که نه اشک می شود نه واژه . زنده به گوری همین است . میخواستم که بنویسم که عشق زیباست اما نوشتم جدایی چه سخت است. میخواستم بنوسم دوستت دارم اما نوشتم دوستم بدار. خواستم بنویسم زندگی با تو خاطره است. اما نوشتم بدون تو از زندگی بیزارم.

خسته ام یک عمرباتو زندگانی درخیال. بی تو زمان راکد است آبشار زندگی متوقف. لحظه هایم همه جسته وگریخته. دنیایم بی تو تهیست خلاء یی که باهیچ چیز وهیچ کس پرنشد. معلق مانده ام نه احساسی دارم ونه توان کشاندن خودم به پایین. سبکم سبکتر ازهمیشه اما خالی.