دل از سنگ باید که از درد عشق ننالد خدایا دلم سنگ نیست. ای یار مبارک بادا ایشالله مبارک بادا. یه سلاااااااااااااااااااااااام گنده به اندازه ی تمام این مدتی که نبودم. نمیدونم چند وقته که نیستم اما همین قدر بدونین که خیلی سرم شلوغ بوده از اواخر تابستون تا الان. شدیدا درگیر راست و ریست کردن مراسم عروسی بودم اول مهرم که شروع و شد در گیری های مدرسه ام به. بقیه ی درگیریام اضافه شد. دویدیم و دویدیم و بالاخره. در روز 24 مهر ماه ساعت 6 بعد ازظهر من و مسعود جون رسما به عقد هم در اومدیم. و این هم از تعطیلات ماست! .

نمیدونم این شعرو برای کی گفتم. ولی مطمئنم برای اولین بار این شعر برای دل خودم نبوده. تقدیم به همه انسان های عاشق. ای آفریدگار صدای گریه با من. بیا که باز اینبار صدای گریه با من. شب و ستاره ها و سکوت خانه با تو. دو چشم اشکبارو صدای گریه با من. به ناله های بیدار صدای گریه با من. میان شب گذاران کسی نپرسد انگار. چه کرد از غم یار صدای گریه با من.

تموم شدم م م ! دهان بر بستم تا خلق نداند ویرانی دلم زان چیست . ظ توسط ! خداحافظ روزهای همیشه سرد. می خواهم موو کنم برم یک جای جدید! می دانید بعضی از فضاها با مرور زمان فرسوده می شوند و انگار روی تمام دوندگی هایت یک استاپ بزرگ و قرمز می زنند! خیلی چیزها باید تمام شود! خیلی خاطرات را باید گرفت جلوی سطل و تکاند! دوست دارم این جا را! شاید هم یک روزی دوباره بنویسم همینجا! Life is so overwhelming here.