کلبه ای پر از من و تو. نگاه کن من چه بی پروا, چه بی پروا. به مرز قصه های کهنه می تازم. نگاه کن با چه سر سختی تو این سرما. برای عشق یه فصل تازه می سازم. یه فصل پاک, یه فصل امن و بی وحشت. برای تو که یه گلبرگ زودرنجی. یه فصل گرم و راحت زیر پوست من. برای تو که با ارزش ترین گنجی. نگاه کن من به عشق تو چه لیلا وار. تن یخ بسته پروازو می بوسم. بیا گرم کن منو با سرخی رگهات. من اون رگ های پرآوازو می بوسم. تورو می بوسم ای پاکیزه ی عریان. تورو پاکیزه مثل مخمل قرآن. طلوع کن من حرارت از تو می گیرم.

ما سعی داریم به خدا نزدیکتر بشیم با کمک انرژی مثبت و عشق الهی. سلام به همه ی دوستای گلمون. این یه اطلاعیه و پوزش نامه هستش واسه شما عزیزایی که به ما سر زدید و ما رو به. اما متاسفانه ما نتونستیم که جواب لطفتون رو بدیم. بابت این موضوع از همگی معذرت. از طرفی هم خواستم بگم که ما یه مدت دیگه هم باز نیستیم. نوشته شده در سه شنبه دهم اسفند ۱۳۸۹ساعت توسط سوگل و پری. خدایا عزیزی که این مکتوب را میخواند دلش را سرشار از شادی کن. و آنچه را به بهترین بندگان عطا میکنی به او عطا کن.