نمیدانم پس از مرگم چه خواهد شد نمیخواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت ولی بسیار مشتاقم که از خاک گلویم سوتکی سازد گلویم سوتکی باشد به دست کودکی گستاخ و بازیگوش و او یکریز و پی در پی دم گرم خویش را در گلویم سخت بفشارد و خواب خفتگان خفته را آشفته تر سازد بدین سان بشکند هر دم سکوت مرگبارم را.

از این بی تاب ماندنها. از این رنگین کمان سرد آدمها. و از این مرگ باورها و رویاها. همانند سربازی که در مقری متروکه بی خبر از اتمام جنگ. صندلیت را کنار صندلیم بگذار. تعطیلی رسمی تمام درد ها.

تمامی مطالب وبلاگ دست نوشته های خودمه. خشک و بی رمق تنیده. با صدای گریه ای از تو گسست. سرنوشتش سختی و بی رحمی است. غم ولی ماند ریشه کرد سفت و سخت.

همه چیز زندگی ام از تولد تا لحظه ی مرگ که دیروز بود با سه کلمه خلاصه شد. نمیدانم چه می خواهم بگویم. زبانم در دهان باز بستست. نمی دانم چه می خواهم بگویم. درون سینه ام دردیست خون بار. نمی دانم چه می خواهم بگویم. دل گرم بودن به تو . فریب دادن خودم بود . ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻛﻪ ﺭﻓﺘﻲ ﻭ ﻣﻦ ﺍﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﺷﻜﺴﺘﻢ.