عزیز دل مامان و بابا. عشق يعنی هزاران دردو رنج. هی فلانی زندگی شايد همين باشد. آخ که چقدر سخته بعد از یه مدت طولانی بخوای دوباره بنویسی تازه هیچ دلیلی هم برای این تنبلی نداشته باشی. البته تو دریا حرکاتی از خودش در و کرد که کلی حال کردم و دیدم طفلکی راست میگفت و پدرم هم حسابی تاییدش کرد.

اولين شعرم که به دنيا امد تو بودی. گل های سرخ برای عشق. ساده نبود گذشتن از تو برام. ساده نبود کوج تو از لحظه هام. ساده نبود قصه ی بی تو بودن. ساده نبود هق هق شب گریه هام. تو خوبی خوبتر از تمام فصل های عاشق. تو مهربانی مهربانتر از نسیمی که به وقت تنهایی هم آواز دلتنگی ام بود. تو عزیزی عزیزتر از هوایی که هر لحظه میهمان وجودم میشود.