دست نوشته ها و مطالب خواندنی ديگر. در تاریخ 11 مرداد ماه سال 92 افتخار همراهی با گروه سیالان جهت صعود به قله 5047 متری کوه کازبک را داشتم که مختصری از شرح آنرا جهت دوستان و کوهنوردان که قصد عزیمت به آن محل را دارند می نگارم. قله کازبک در رشته کوههای قفقاز در نزدیکی مرز روسیه قرار دارد که پس از قلل شاخار 5201 و جانگاه 5059 با ارتفاع 5047 سومین قله مرتع کشور گرجستان است. بالای قله کاملا پوشیده از برف است که به دلیل کمبود اکسی.

پر از حرفهای تازه از بهار دل نازک من. یه جمله تکراری اما دلنشین. حتی سقف هم به زمین نزدیکتره. هوا واقعا در جریانه و خواب رو سبک می کنه. پنجره ها کوچکن اما نور بیشتره . هیچ عنصر گرمی تو فضا نیست . با پرده های مخمل چند لایه . با تمام فرش های دستباف تبریزی. همه چی دارم هیچی ندارم.

سلام به تمام دوستان عزیزم که این یک سال من رو تحمل کردن و همراهم موندن. شماهایی که اگه دوستی ها و نظرات و دلگرمی هاتون نبود مطالب این وبلاگ حتی به 5 تا هم نمیرسید. شماهایی که خیلی چیزها بهم یاد دادین خیلی چیزها بهم دادین و خیلی چیزها رو گرفتین. شماهایی که همیشه خوبی ها رو تو یه کاغذکادوی خوشگل بستین و برام فرستادین. بدرود دوستان خوب خوب من.

اینم جواب بعضیا که میان نظرهایی میدن که به درد خودشون میخوره. بی نام تر از من. کسی که مثل هیچکس نیست. بی حواس ترین زن دنیا. سامانه ارسال اس ام اس. اینم جواب بعضیا که میان نظرهایی میدن که به درد خودشون میخوره. آن کس که هزار طعنه بر ما دارد. یک مادر و صد هزار بابا دارد. فرزند زنا باشد و در فکر زنا.

من اومدم بایه نی نی 8 ماه تپل مپل خوردنی آرتین کوچولوی من. 40 روز پیش بهم زنگ زدن که خودت برای دفاع آماده کن. ما از قبل برای عید قربان بلیط تایلند گرفته بودیم و به خاطر دفاع کنسل نکردیم که خوب شد رفتیم چند روز از حال و هوای دفاع خارج شدم.

ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻋﺎ ﮐﺮﺩﻥ ﻭﺍﺳﻪ ﻧﯿﻮﻣﺪﻥ ﻣﻌﻠﻢ! ﺑﺮﺍﯼ ﻗﺮﺁﻥ ﻫﺎﯼ ﺍﻭﻝ ﺻﺒﺢ ﻭ ﺧﻮﻧﺪﻥ ﺳﺮﻭﺩ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺍﻭﻝ. ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻂ ﮐﺸﯽ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﻓﺘﺮ ﻣﺸﻖ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﮐﺎﺭ آبی ﻭ ﻗﺮﻣﺰ. ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺨﺘﻪ ﭘﺎﮎﮐﻦ ﻭ ﮔﭻ ﻫﺎﯼ ﺭﻧﮕﯽ ﮐﻨﺎﺭ ﺗﺨﺘﻪ. ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺮﺱ ﺍﺯ ﺳﻮﺍﻝ ﻣﻌﻠﻢ. ﺑﺮﺍﯼ ﻟﯿﻮﺍﻧﺎﯼ ﺁﺑﯽ ﮐﻪ ﻓﻠﻮﺕ ﺩﺍﺷﺖ. ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭﯼ ﺩﺭﺳﺖ ﮐﺮﺩﻥ. ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍی ﻫﻤﻪ ی ﺩﻟﺨﻮﺷﻴﻬﺎی ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﻪ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ . نشسته بر بساط صبحانه و آرام لقمه برمیداشت.

دلم واسه همتون یه ذره شده بود. ولی من یکی دیگه همیشه هستم. ولی علی الحساب ۴ نفر تو هلفدونین.