فردای یکی از قرارهای عصر چارشنبه درمنزل محمدسعید محصصی . پشت فرمان بودم که تلفنم زنگ خورد . هرکسی شعری و یا قصه ای در این دوهفته نوشته بود می خواند و حرف و نقدی هم اگر بود می شنید و گاهی هم کاربه جدل می کشید . جملگی مخالف بودند جز همان پیرمرد خوش پوش که به شلوارش ساس بند زده بود .

زهره سازی خوش نمی سازد مگر عودش بسوخت. نه آتشهای ما را ترجمانی. نه اسرار دل ما را زبانی. نه محرم درد ما را هیچ آهی. نه همدم آه ما را هیچ جانی. زکوی یار می آید نسیم باد نوروزی. دانم سر آرد غصه را رنگين برآرد قصه را. اين آه خون افشان که من هر صبح و شامی میزنم. در آينه وجود كرديم نگاه.

وقفه ای بود میان دو سفر. مه 22, 2011 بدست tookaa. گاهی آدم ها تمام می شوند . فقط نقطه نمی گذارند تا خیال خود و دیگران از خواندنشان آسوده شود. نوشته شده در همین نزدیکی. مارس 16, 2011 بدست tookaa. نوشته شده در اندر احوالات. ژانویه 16, 2011 بدست tookaa. عصر های کش دار تابستان. در ترک خوردن انار ترش. کنار درگاهی اتاق که آستانه تلاش مورچه ها بود.

Weria writes about everyday subjects. Posted by veria in Uncategorized. بعد از مدتها ميخوام دوباره بنويسم. دلم براي وريايي كه با دلش مينوشت خيلي تنگ شده. كوتاه شايد در ابتد اما حتما مينويسم. عاشقانه ای از سیمین بهبهانی. Posted by veria in Uncategorized.

واحه , ندای آبادی میان ریگستان . چون خویشتنی ز خویش خود بگسستهام. سه شنبه بیستم آبان ۱۳۹۳. روز سراسر م ه و باران شده. همه اش شادی و آس.