Agha in darsa cheghad saaaakhteE! Man har roz sob miram ketabkhooone. Are miram ketabkhooone kifamo mizaramo ba kol bache ha mirim park poshte ketabkhoone shoro mikonim varagh. s kalak bazi darmiarim ta shab. In alan barname chand vaghte mane! هفته سوم .

نمیخواهم دراغوشش بگیرم میخواهم دراغوشش بمیرم. گاهی باید شیطنت کرد . باید لجش را در آورد . باید پر شور و حرارت سر به سرش گذاشت . گاهی باید خندید به اخم هایی که میکند . که بیشتر حرص بخورد و تو بیشتر بخندی و. آخر آخرش تو پیروز میدان شوی و او هم بزند زیر خنده . گاهی نباید سکوت کرد وقتی دلگیراست . نباید به حال خودش رهایش کرد . اصلا باید گاهی با بالش افتاد به جان هم . باید جد و آباد بالش بیچاره را آورد جلوی چشمش! گاهی باید نشست از دختر همسایه غیبت کرد و از اداهای.

هربار که به چهره ی زیبایش مینگرم. نگاه مهربان و چشم هایش که دنیای من است. ولبخندی که دراوج غم واندوه بازهم حواله میکند برای دلخوشی وآرامش من. خدایا مرا چه طعمی آفریدی که همه از من زود سیر میشوند . لحظاتی هست که هیچ چیز این زندگی قانعت نمی کند.

به قلمتان هم دست نزنید. به سمت چشمهايش كه مى رود يادم. به آسمان آبى ويك جفت ستاره. به شاخه اى گل سرخ كه ريشه در من دارد. به باغستان تنى پراز تپش. به دريائى پراز موج كه من غواص آن بودم. زنى روى شانه كوهى بلند.

خط خطی های گاه و بی گاه من. آرزوهایم همه ارزانی تو . الهم صل علی محمد و آل محمد. و إ ن ي ك اد ال ذ ين ك ف ر وا. ل ي ز ل ق ون ك ب أ ب ص ار ه م ل م ا. س م ع وا الذ ك ر و ي ق ول ون. ان ه ل م ج ن ون و م ا ه و إ ل ا. ذ ك ر ل ل ع ال م ين. با سلام و خیر مقدم به شما بازدید کنندگان عزیز. در عشق تو از بس که خروش آوردیم. دریای سپهر را به جوش آوردیم. چون با تو خروش و جوش ما درنگرفت. رفتیم و زبانهای خموش آوردیم. اندر دل من بدین عیانی که تویی. وز دیده من بدین نهانی که تویی.

این وبلاگ تقدیم به عشق همیشه جاویدم. داستان درویش و زاهد و دخترک کنار رودخانه. در نهایت نقطه آغاز من است. خوش آن روزگار همايون ما . خوش آن بخت پيروز و ميمون ما.

این وبلاگ کاملا شخصی است و برای سرگرمی و تفریح و اطلاع رسانی می باشد لطفا مطالب غیرمجاز درج نکنید. زندگی زیباست پس ریبا رندگی کن.