زندگي و مرگ در قدرت زبان است. پست های من همشون برام یه خاطره ای رو زنده می کنند. خاطره های تلخ و شیرین. خاطره های زشت و زیبا. ازتون جدا می شم ولی خاطره هاتون همراهمه. آدمک مرگ همین جاست بخند. دست خطی که ترا عاشق کرد. آدمک زن نشوی گریه کنی. کل دنیا سراب است بخند. آن خدایی که بزرگش خواندی.

این چه بلا بود که آمد سرم. این چه هیولا ست که خفته برم. ای عشق به فریاد دل ما نرسیدی. بر داغ دل ما چو نسیمی نوزیدی. خونابه ی دل را که روان بر رخ ما رفت. بی معرفت آخر به پشیزی نخریدی. باغ دل خشکیده ی ما تشنه ی باران. افسوس به این مرده تو جانی ندمیدی. عمری همه آسیمه به سر در پی ات ای عشق. بسیار دویدیم و سوی ما ندویدی. چشمان ترم دوخته بر جذبه ی مهتاب. لغزان چو خیالی تو به خوابم نخزیدی.