وقتی برای نان کار می کنم. وقتی با رویاهایم تنها می مانم. و من فکر می کنم رویاهایم حیات خلوتی می خواهند. و مکانی که از آزادی کمتر نباشد. می خندم یا می گریم. من و من های من.

خورشید باشی آسمان را دوست دارم. خوب و بد کار جهان را دوست دارم. بر هم بزن آرامش این کوه غم را. من شاعرم آتش فشان را دوست دارم. چون باد خواهد برد با خود روسری را. از فصل ها تنها خزان را دوست دارم. امشب که با هر بیت یاد تو می افتم. بی شک تمام شاعران را دوست دارم. در داستان رفتنم از شهر چشمت. امشب که هر تصنیف آواز بنان است. حتی صدای پاسبان را دوست دارم. تا آن زمان که چشم هایت زنده باشند. هر لحظه عمر جاودان را دوست دارم. با این همه تنها شدن ممنون که هرگز.

هیچکس هیچکس را نشناخت هر کسی پرورده خاک وطنی ست . می دهدت باد بهاری خبر از طی شدن فصل زمستان که کنی ترک شبستان و تو هم چون گل خندان بزنی خیمه به بستان و ببینی که گلستان ز گل و لاله و ریحان و ز باریدن باران شده چون روضه رضوان همه پر لاله نعمان همه پر نرگس فتان همه پر گوهر و مرجان . از کلیه دوستان دعوت میکنم خواننده قسمت سوم داستان.

یه سر و دو گوش ۱. یه سر و دو گوش 2. یه سر و دو گوش 3. یه سر و دو گوش 2. یه سر و دو گوش 3. روده درازی های X بانو. گاه نوشت های غزل بانو. روزمرگی های یک سید قلابی. Designing and Supporting Tools By WebGozar.

شروع می کنیم خود را گول زدن و فکر کردن به چیزهای دیگر تا شاید به آن چیز نی اندیشیم .